Spreeuwen en files in Midden-Delfland

Eens zat ik een weekend in een vakantiehuisje. Op de hoek van het terras stond een wilg met een gat erin. Spreeuwen vlogen in en uit dat gat. Ze snorden over de tuin naar het gras van de buren, dat er wellicht groener uitzag en waar vast en zeker meer emelten in de grond zaten. Ze vlogen dertig meter, stapten wijdbeens over het gras, pikten iets uit de grond en vlogen weer terug. Een leuk gezicht, urenlang. Ik liep naar de buren en schuifelde gehurkt rond, maar zag geen verschil met ons gras. Ik zag geen gaatjes, ik zag niets. Spreeuwen zijn veel beter in gaatjes zien. Het lijkt of ze lukraak in het gras pikken, op de tast. Maar ze pikken niet lukraak op de tast, ze zien precies waar ze moeten pikken.
Over spreeuwen is zoveel te vertellen, je zou een boek over ze kunnen schrijven, en dat deed ik dan ook. Toen ik begon zat ik in dat huisje, aan de rand van Schipluiden. Ik was er kort voordat de beruchte A4 dwars door Midden-Delfland werd geopend. De werkzaamheden waren in volle gang. Ik merkte er nochtans weinig van. Dat kwam: de weg lag in een bak. Geluid gaat omhoog en uit zo’n bak gaat het rechter omhoog, het wordt niet verstrooid en is niet van heinde en verre hoorbaar. Ook de koplampen verlichten uit zo’n bak niet de hele polder.
Die weg kwam er, hoewel de adviescommissie van de overheid concludeerde dat een nieuwe weg het fileprobleem niet oploste. Dweilen met de kraan open. En inderdaad, na vier jaar moet de weg al verbreed worden.
De Midden-Delfland Vereniging wil de landelijke ruimte midden in het Randstedelijk geweld open en groen houden en houdt daar vandaag van 12 tot half 5 een congres over in theater Koningshuis te Maassluis. Wees welkom, toegang gratis, inclusief streeklunch! Ik spreek er om 2 uur een column uit met plaatjes, onder meer van de spreeuw die uitbundig zat te zingen, met verleidelijke keelveren. Spreeuwen zijn meesterversierders.
(Natuurdagboek Trouw donderdag 14 maart ’19)
Eén gedachte over “ Spreeuwen en files in Midden-Delfland”
Beste Koos Dijksterhuis,
Vanmorgen las ik de column in Trouw en dacht, ach waarom vertel ik niet even over de spreeuwendans.
Afgelopen dagen is er elke avond een fascinerend schouwspel boven onze woonwijk gaande..
Ik laat de spreeuwendans zien op mijn blog. De foto’s zijn redelijk gelukt met mijn simpele digitale automaatje. Leuke vogels zijn het. Ik vind het een beetje straatjongens. Je vraagt je af wat ze elkaar hebben te vertellen als ze voor even neerstrijken om daarna weer op de vleugels te gaan en te hergroeperen. Van het een op het andere moment landen alle zwermen in een bomenrij en is de show over. Fantastisch gebeuren.
Reacties zijn gesloten.