Een van de tienduizend vogelsoorten op aarde heet de rode bisschop. Het is een wonderlijk, knalrood vogeltje, dat kolibrie-achtig kan vliegen: snorrend op de plaats rust, en dan ineens een eindje wegschietend.

Kardinalen zijn ook vogels, evenals fraters, nonnetjes en paapjes – de vogelwereld heeft katholieke neigingen. Over monniksparkieten en monniksgieren heb ik het dan nog niet eens. Protestantse vogels zijn er volgens mij niet, of het zou de kraai moeten zijn.

Ook de kapoen is een katholieke vogel. Een kapoen is een haan die dankzij een kleine ingreep geen nageslacht meer kan verwekken. Je vraagt je af waarom iemand een haan zou castreren, slacht hem dan helemaal.

Zou Sinterklaas kapoentje genoemd worden omdat een bisschop geacht wordt seksueel inactief te zijn? Ontmanning lijkt me een relevante ingreep bij een geestelijke die voortdurend kinderen op schoot neemt. Het hoenige van de sint zit hem verder in diens rode hanenkam – de mijter.

Enfin, naast een rode bisschop hebben de vogels ook, ik durf het bijna niet te zeggen, zwarte pieten. Onze bonte piet is zwart-wit maar heeft een paar neven, die helemaal zwart zijn, op hun oranjerode snavel en ogen en roze poten na dan. Er leeft een zwarte piet langs de westkust van Noord-Amerika, er zijn er naar schatting rond de tienduizend van, en als je van daaruit de Grote Stille Oceaan oversteekt naar Nieuw-Zeeland, kun je een zwarte piet treffen die alleen daar voorkomt; er zijn er slechts enkele duizenden van.

Zelf heb ik alleen zwarte pieten gezien in Zuid-Afrika. Van die Afrikaanse scholeksters zijn er ook nog maar een paar duizend. De Canarische zwarte piet is zelfs uitgestorven. Met zo weinig zwarte pieten in het wild kun je maar beter zuinig op die vogels zijn! Gelukkig hebben we onze Europese bonte piet nog, al gaat die griezelig snel achteruit.

(Natuurdagboek Trouw dinsdag 5 dec. 2017)