De vereniging van dierenartsen pleit voor afschot van een deel van de grote grazers in de Oostvaardersplassen, zodat de rest de hele winter een volle pens houdt. Zulks is volgens de dierenartsen nodig om dierenleed te voorkomen. Hoe de dierenartsen weten dat dieren een geweerschot een fijnere dood vinden dan de hongerdood, weet ik niet. We halen dieren uit hun lijden, heet het. Ik heb het zelf ook wel gedaan, met creperende eenden, konijnen, kikkers. We kunnen het lijden van dieren niet aanzien. Daarom martelen we ze in mesterijen achter gesloten deuren. En daarom halen we dieren uit hun lijden. Bij mensen doen we dat doorgaans niet. We gunnen dieren blijkbaar een prettiger einde dan mensen. Zou u als u honger had uit uw lijden verlost willen worden? Of zou u hopen dat u rammelend vettere tijden zou halen? De dierenartsen willen niet alleen het dierenleed verminderen, ze willen het zelfs voorkomen door de beesten al voor hun eetlust toeneemt af te schieten. Koeien en paarden voor de zekerheid alvast dood maken – zijn ze daarmee beter af?

Ook ik ben kritisch over het grote grazen, daar niet van. Ik begrijp niet goed waarom je voor een onbewezen idee hoe ongerepte natuur er uit zou moeten (!) zien, gefokt vee uitzet. Dat ongerept Nederland een kaalgegraasde steppe was, lijkt me sterk. Het hangt er ook maar net vanaf wanneer je het bekijkt. Soms lag er een pak ijs op Nederland, soms niet, soms waren er sabeltandtijgers, soms niet, soms grote grazers, de laatste paar duizend jaar niet. En als tarpans en oerossen ooit met duizenden Nederland kaalgraasden, moet je dat dan naboootsen met konikpaarden en heckrunderen? In de Oostvaardersplassen lijken die grazers het doel van het natuurbeheer te zijn, niet het middel. Ruim baan moeten ze krijgen, dwars door Flevoland, op naar de Veluwe! Wie liever reeën, nachtegalen, orchideeën en ringslangen ziet dan paarden en koeien, wordt weggezet als romanticus die zich vastklampt aan een gedegenereerd cultuurlandschap. Het lijkt wel een geloof, dat grote grazen. Kritisch ben ik inderdaad. Maar ook over schietgrage dierenartsen.

Als het vee in de winter verkommert, hebben de koeien en paarden toch een leven gehad waarin ze niet met exploderende uiers aan de melkmachine moesten. Waarin kalveren niet direct van de moeder gescheiden en tot melkmachine hetzij abattoir veroordeeld werden. Het vee in de Oostvaarderslassen is scharrelvee en scharrelvee lijdt hoogstwaarschijnlijk minder dan industrieel vee. Als vee-artsen zich over de lijdensweg van individuele dieren bekommeren, kunnen ze beter de veehouderij aanpakken dan het natuurbeheer. Trouwens, als een edelhert of konikpaard niet van honger mag sterven, waarom mag een ree, haas, konijn, muis, eend, zwaan of havik dat dan wel? Daar hoor ik de dierenartsen nooit over.

Het scharrelvee van de Oostvaardersplassen zal vast prima smaken. Het zou me niets verbazen als de pleiters voor het uit hun lijden schieten van grote grazers er in hun vrije tijd graag met het jachtgeweer op uit trekken. En dan schieten ze liever een weldoorvoede kluif dan een uitgemergeld skelet. In de herfst dus. Daar is misschien best wat voor te zeggen, maar noem het dan gewoon jacht, niet preventief afschot.