Populieren mogen dan beroemd zijn dankzij Marsman die denkend aan Holland over deze bomen schreef, maar onder natuurmensen zijn ze niet bijster populair.

Populieren groeien snel en zijn vaak aangeplant om nieuwe wegen, paden of woonwijken snel met wat groen te versieren. Ook bestaan houtplantages vaak uit populieren. De bomen staan dan in rechte rijen en enorme machines met vijf vooruitgestoken maai-vingers raggen vier rijen tegelijk omver, die vervolgens gestript en weggesleept worden. Alsof het maïsplanten zijn.

Daar worden natuurliefhebbbers niet vrolijk van.

Toch hebben populieren hun eigen charme. Ten eerste zijn er meerdere soorten. En van witte tot zwarte abeel, alle populieren filteren het zonlicht op hun eigen wijze. Het getemperde licht is onder populieren vaak aangenaam.

De populierenbossen die niet weldra weer worden gemaaid kunnen na tientallen jaren bovendien een natuurweelde herbergen. De wonderlijkste paddestoelen groeien er, zoals de populierzijdetruffel. Wielewalen broeden er. Wielewalen hoor en zie je niet veel meer in Nederland, maar als je ze hoort of ziet, zitten ze bijna altijd bovenin populieren. Putters houden ook van populieren en het zachte populierenhout is geliefd bij spechten.

In de Flevopolders zijn populierenbossen aangeplant. Op de kalrijke zeeklei van de voormalige Zuiderzee groeiden die bomen nog sneller dan anders. Intussen zijn er stormen overgewaaid en bomen omgevallen, waaruit weer gigantische zijtakken omhoog schoten. Hoe jong ook, het lijken wel oerwouden.

Het slechte imago van populieren is dus onterecht, zo vindt ook de Stichting Populier die al in 1966 met vooruitziende blik werd opgericht, en nu de Actie Populierenland voert, samen met de stichting Probos en Vara’s Vroege Vogels. Komend weekend worden overal populieren-excursies gehouden.

Ga mee en maak de populier weer populair!

www.populierenland.com

(Natuurdagboek Trouw vrijdag 9 okt. 2015)