Paarse herfstbloeier

Prachtige bloem, knoopkruid. Algemeen genoeg om regelmatig tegen te komen, maar niet zo algemeen dat ie behang wordt, zoals paardebloem en gras. Nog steeds hoef ik maar een eindje te fietsen, of ik zie knoopkruid bloeien, in een berm, aan een slootkant, op een dijkje. Altijd in het gras. Knoopkruid maakt me blij. Het is een volhouder. Niet alleen bloeit knoopkruid de hele zomer en herfst, ook steekt ie overal z’n prachtige paarse kopjes op, al houdt de plant niet van overbemeste grond, waar ons land zo vol van is.
Uit de bladerkrans op de grond kunnen horizontale uitlopers alle kanten op groeien. Aan de uiteinden daarvan ontstaan nieuwe rozetten, die zich wortelen. Zo ontstaat er om de moederplant een familiekring.
In de zomer wordt knoopkruid wel bezocht door wilde bijen. Maar vooral nachtvlinders komen op de bloemen af, en voor de laatvliegers onder hen is het handig, dat er zulke herfstbloeiers zijn. Het zijn vooral kleine nachtvlinders, micro’s, die knoopkruid waarderen. Diverse soorten dwergspanners spannen de kroon in het knoopkruidbloembezoek.
Op een astrologische website lees ik dat consumptie van knoopkruid “regulerend werkt op de bloedsuikerspiegel”. Wat daarmee bedoeld wordt, zou ik niet weten, maar dat geeft niks, met astrologische uitspraken kun je per definitie alle kanten op, want anders zouden ze controleerbaar zijn. U zult van een astroloog nooit horen dat u iets moet veranderen, maar wel dat het een geschikte tijd is om iets te veranderen.
Enfin, laten we voor de zekerheid maar wat vaker in de bloedsuikerspiegel kijken. En naar knoopkruid. Want nog even en het gaat vriezen en dan moeten we die fraaie, late bloeier een half jaar missen.