In Trouw lees ik over de nieuwste CBS-statistieken. Wij Nederlanders blijken ons enorm druk te maken over normen en waarden. Vooral de hoog opgeleiden onder ons vinden normen en waarden belangrijk, belangrijker dan gezondheidszorg en onderwijs. Je zou denken dat normen en waarden iets met opvoeding te maken hebben, maar wij maken ons geen enkele zorg over jeugd en gezin. We vinden maar één onderwerp nog onbeduidender: natuur en milieu.

Laatst kreeg ik net als vorig jaar een enquetrice over de vloer, die me uithoorde over maatschappelijke onderwerpen. De enquetrices waren van het NIPO, maar verrichtten vergelijkbare peilingen als het CBS. Ik moest vaak mijn keuze aanvinken op een schaal van volledig mee eens tot volstrekt niet mee eens. Ik kreeg vragen als: ‘vindt u politici betrouwbaar?’ Lastig, want wat is betrouwbaar? Dat ze doen wat ze zeggen? Zeggen wat ze denken? Doen of zeggen wat ik ze graag zie doen of zeggen? Daarbij lijkt de ene politicus me betrouwbaarder dan de andere, maar er was maar één antwoord mogelijk. Veel vragen waren voor meerdere uitleg vatbaar. ‘Gelooft u dat genezers kunnen genezen?’ Of een arts ook een genezer is, moest ik zelf maar uitmaken.

Volgens het CBS vindt twee procent van de Nederlanders natuur en milieu belangrijk. Laten we hopen dat het er meer zijn. Maar veel meer zijn het er vast niet. Zonder natuur en een schoon milieu gaan we allemaal dood, maar we vinden onze auto belangrijker. Als de economie even niet groeit, blijken we natuur en milieu als luxeproblemen te beschouwen. Nu even niet! Gelukkig is weinig zo goed voor natuur en milieu als economische crisis.