Linde

Lindebomen kunnen dertig meter hoog worden. Dat is half zo hoog als sommige tropische woudreuzen, maar linden groeien niet in de tropen. Ze hebben slechts een half jaar groeiseizoen en waarom zouden ze zo hoog worden als andere bomen dat niet doen? Groeien heeft alleen zin als je ermee om licht kunt wedijveren.
Prachtige bomen, linden.
Bij vrienden van me staat een linde die bestaat uit een dikke bundel stammen. Hij kreeg ooit een bijl aan de voet en botte uit tot een soort hakhoutbosje. Bijen zijn gek op lindebloesemnectar. Hommels ook. Soms sterven hommels massaal onder een linde. Als de nectar opraakt, raken de hommels ook op.
Linden zijn geliefd langs lanen waarlangs Liesjes leren lopen. Het duurt jaren voor zo’n lindelaan volume heeft. Daarom verkiezen landschapsarchitecten en vooral hun opdrachtgevers vaak populieren. Maar die gaan korter mee en ineens zijn ze allemaal tegelijk op. Een bomenkenner vertelde me de truc linden en populieren om en om te planten. Tegen de tijd dat de populieren omvallen, zijn de linden zo groot dat de laan wel zonder populieren kan.
Linden zijn te leiden tot een verticaal bladerscherm, de lei-linde, of een horizontaal bladerscherm over een terras. Als herdenkingsboom zijn linden ook in trek. Zo schijnt Staatsbosbeheer honderden linden te hebben uitgedeeld aan gemeenten als herdenkingsboom voor de geboorte van een dochter van Willem Alexander en Maxima. Waarschijnlijk is die stunt met natuurbeschermingsgeld betaald.
Er zijn eeuwenoude linden waarin ooit rechtszaken werden gehouden. Die zijn zo dik dat ze tussen hun stammen zogenoemde etages vormen. De linde van mijn vrienden is zo dik nog lang niet.