Op een open plek in een oud bos in Duitsland zit een hooibeestje. Een hooibeestje is een kleine vlinder die algauw schattig gevonden wordt. Het tweekleurige hooibeestje even schattig, hoewel ik niet zie dat ie een kleur meer heeft dan het gewone hooibeestje.

Het tweekleurige hooibeestje heeft meer nep-oogjes op de vleugels en een brede, krinkelende band van gebroken wit. Het zilverstreephooibeestje heeft ook zo’n band, maar dan een kortere en smallere.

Tweekleurige hooibeestjes zijn verdwenen uit Nederland. Het laatste exemplaar werd gezien in 1988, op de Veluwe. De vlindertjes leven als rups weliswaar op grassen en drinken als vlinder graag de nectar van bloemen, maar houden van de beschutting van het bos. Ik denk dat ze ook van de hars uit gewonde bomen snoepen. Ze komen, als ze überhaupt voorkomen, vaak voor op kapvlakten in het bos. Het hooibeestje zit op een dode stronk, vlakbij een stapel gezaagde boomstammen. Daar hangen wel meer vlinders rond: zandoogjes, keizersmantels en gehakkelde aurelia’s. Er wordt langs de Forstwege heel wat houtgehakt. Als ik weer een stapel verse stammen passeer, kijk ik uit naar snoepende vlinders, maar er beweegt niets. Tot mijn ontsteltenis staat er een bordje met een plaatje van een doodskop en de tekst: ‘Achtung, frisch begiftet. Gefahr!’ Opgepast, net vergiftigt… Ik vind het al verbijsterend dat we onbekommerd al onze voedsel- en veevoergewassen met de meest hardnekkige en dodelijke vergiften doordrenken, maar waarom zou je in hemelsnaam gekapte boomstammen vergiftigen?

Zou het Forstgenossenschaft als beleidsdoel het uitroeien van bosvlinders hebben? Dat is dan nog niet bereikt, want het tweekleurige hooibeestje leeft nog. Voor het uitroeien van die vlinders heb je trouwens geen vergif nodig; mest is genoeg. Tweekleurige hooibeestjes houden van zonnige, vrij kale grond op schrale, eventueel kalkrijke zandgrond. Daar moeten dan losse graspolletjes te vinden zijn, waarin de rupsen kunnen overwinteren. In Nederland dwarrelt zoveel mest de lucht in, dat de hele Veluwe erdoor bemest wordt. De bosgrond raakt overwoekerd met grassen en bramen. Weg tweekleurige hooibeestjes.

(Natuurdagboek Trouw donderdag 5 juli ’18)