Groene golf

Groene golf

Groene specht, © Gerard Hendrix

Weinig standvogels zijn zo standvastig als de groene specht. Ik zag er van de week twee. Ik vind ze prachtig, met hun rode pet op hun groene pak. Op de Groninger klei bij mij thuis zijn geen groene spechten. Maar ik was in een bos op zandgrond. Ik zag een glimp van een vogel boven de bomen. Het was geen duif of gaai. Het was iets ongebruikelijks. Daar golfde hij reeds het pad over, een groene golf. Spechten vliegen in sinuscurven. Ik zag hem niet weer, maar een half uur later zag ik een andere groene specht. Of was het toch dezelfde?

Afgelopen weken zijn de jonge groene spechten uitgevlogen. Ze zwerven rond op zoek naar voedsel. Groene spechten eten mieren. Daarom zitten groene veel vaker op de grond dan zwarte of bonte spechten. Je ziet ze niet veel meer in de bossen, maar op de klei zijn ze soms verrassend toegenomen in aantal. In Zeeland bijvoorbeeld zijn groene spechten vrij algemeen geworden. In boomgaarden of bosjes kun je ze horen lachen of zien sinusgolven. Er is nog hoop voor de Groningse klei. Groene spechten verkassen soms en zijn dus minder standvastig dan gedacht. Het zullen vooral de jongen zijn die dolen.

Dat ze van bossen op zand naar bomen op klei verhuizen, zal wel het gevolg zijn van voedselgebrek. Rode bosmieren zijn in korte tijd zeldzaam geworden en de mieren die niet zeldzaam werden, gaan schuil onder het gras dat dankzij inwaaiende mest in het bos groeit. Maar groeit er geen gras op klei? Des te meer, dacht ik. Ik zag mijn groene spechten trouwens op zandgrond.

DELEN

Eén gedachte over “ Groene golf

  1. Deze week zagen we voor het eerst een groene specht in de tuin. We wonen op zandgrond in de Friese wouden. Een paar kilometer te zuiden van Dokkum.

Reacties zijn gesloten.

Reacties zijn gesloten.