Glanzend, vochtig geel

Na een paar koude nachten met nachtvorst zijn de paddestoelen even plotseling verdwenen als ze eerder verschenen. Sommige zijn winterhard, verschillende soorten houtzwammen bijvoorbeeld, maar de meeste zijn dat niet. Bovengronds althans, in de humus- en bladerlaag blijft de zwamvlok in leven. Er waren veel russula’s. Die vallen op door hun gekleurde hoed: rood, paars, groen of geel zonder witte stippen, maar wel op een spierwitte onderkant en steel. Mooie paddestoelen! Op Schiermonnikoog wist een prachtige gele berkenrussula de schrale oostenwind en koude nachten wonderwel te doorstaan. Op de Waddeneilanden loopt het meestal zo’n vaart niet met droge lucht en nachtvorst. En deze genoot ook nog eens de beschutting van met kruipwilg begroeide duintjes.

Er is ook een groene berkenrussula en een roze berkenrussula. Er is een berkenzwam, een berkenboleet en een berkenridderzwam. Berken zijn in trek bij zwammen, ook vliegenzwammen staan er vaak onder. Omgekeerd zijn de zwammen in trek bij berken. Ze werken samen door water en voedingsstoffen (van de zwam) te ruilen tegen suikers (van de berk).
De berk en de gele berkenrussula werken niet alleen samen, ze passen uiterlijk ook perfect bij elkaar. Klassiek, zo’n berkenrussula onder een berk. De berk is al even geel van kruin, op een al even witte stam. De berkenrussula glanst als een net gepoetste schoen. Daarvoor is vocht nodig en hij groeit dan ook het liefst op vochtige plaatsen. In het Engels heet ie zelfs swamp russula, moerasrussula. Dit exemplaar leefde ook op vochtige voet, moest ik erkennen toen ik voor de foto op de knieën ging en met doorweekte broek en modderpoten weer opstond.