Een natuuronderzoeker uit Rotterdam had paddestoelen gevonden, “die lijken op bruine vingers, rechtopstaand”. Bij bruine of gele vingers denk ik meteen aan kettingrokende basisschooldocenten. Ik wist niet wat ik ervan denken moest, tot hij me een foto stuurde. Die liet inderdaad vingers zien, als van een handje dat uit de grond omhoog graait. Knotszwammen. Ik zou ze eerder geel noemen dan bruin en dacht even aan gele knotszwammen. Maar deze leken groter. Toch maar even op waarneming.nl gecheckt en zie: heideknotszwammen.

Maar die groeien toch op de hei? Ze werken in hun voedselvoorziening samen met heideplantjes. Voorzover bekend dan. Er is niet veel over heideknotszwammen bekend, al zijn ze niet bijster zeldzaam.

Ze groeien volgens de Soortenbank op voedselarme, zure zandgrond, langs heidepaadjes, in verstuivingen en duinen. Ergens stond me bij dat lezer ze in zijn achtertuin had gevonden, maar dat bleek om een andere lezer en andere paddestoelen te gaan. De gele dan wel bruine vingers waren gevonden in de Lange Duinen.

In de duinen! Maar waar lagen die duinen? De Lange Duinen en de Korte Duinen blijken een stuifduinengebied bij Soest. Ik ben er wel eens geweest toen ik nog in Amersfoort woonde, wist van het bestaan van Soestduinen en de Soesterduinen, maar had geen idee dat die onderverdeeld waren in Lange en Korte.
Weer wat geleerd, zou Dingeman zeggen.

Daar staan dus heideknotszwammen. In Nederland komen enkele tientallen soorten knotszwammen voor. De meeste zijn zeldzaam, zoals de reuzeknotszwam. Die mag er wezen, maar de meeste zijn piepklein, zoals het roodvoetknotsje. Roodvoetknotsjes zijn witte draadjes van nog geen centimeter. Pas door een loep is te zien dat de draadjes sierlijke zwammetjes zijn, op rode voetjes.

(Natuurdagboek Trouw dinsdag 25 nov. 2014)