De zwam op de foto is geen elfenbankje, al lijkt ie erop. Het zou een fopelfenbankje kunnen zijn. Een fopelfenbankje heeft aan de onderkant een doolhof van lamellen. Een gewoon elfenbankje heeft ragfijne buisjes. Het fopelfenbankje leeft op dode loofbomen. Hij verteert het rottende hout en misschien parasiteert de zwam ook wel eens op levende bomen, maar in ieder geval parasiteert hij op de gewone elfenbank. Een gewone elfenbank heeft dan een boomstronk doorzeefd met zijn zwamvlok, het wortelstelsel van paddestoelen. En dat tapt het fopelfenbankje dan weer af.

Qua onderkant zou het ook een witte bultzwam kunnen zijn. En ook qua verdikking waar de zwam aan het hout zit: de bult uit de naam. De witte bultzwam is geen zwam met een witte bult, maar een witte zwam met een bult. Net als het fopelfenbankje parasiteert de witte bultzwam op de zwamvlok van een andere houtzwam: de grijze gaatjeszwam. Er wordt wat afgeparasiteerd in de natuur.

Omdat de sporen pas laat in de lente rijp zijn, gaan witte bultzwammen de hele winter mee. Naarmate hij ouder wordt, slaat de zwam groener uit. Algen. Dat hebben meer houtzwammen, maar witte bultzwammen slaan groener uit dan andere zwammen. Dat komt misschien doordat het op de witte zwam meer opvalt, maar toch doordat de hoed behaard is. Dankzij die haren droogt de zwam niet snel op na een regenbui. Dat vocht is handig tegen uitdrogen, maar tegelijk onweerstaanbaar voor algen.

Gezien zijn kleur, zijn formaat, zijn dikte, zijn bult en het groene waas van algen, denk ik dat het een witte bultzwam is, en geen fopelfenbankje. Maar zeker weet ik het niet.

(Natuurdagboek Trouw 16 mei 2013)