Drieteenstrandloper loopt op zijn tenen

Overal aan het strand kun je ze zien: drieteenstrandlopers. Vanuit de waddeneilanden zwermen ze uit tot in Zeeland. Het zijn de enige strandlopers die liever op het strand lopen dan op het slik. En lopen doen ze! Ze dribbelen zo snel, dat je hun pootjes niet meer ziet. Daarbij lopen ze vaak op hun tenen, en soms hollen ze zo hard, dat ze met beide voetjes van de grond gaan. Van een afstandje lijken ze wit-met-grijze bolletjes die langs de waterlijn rollen.
Ze lopen vaak mee, als je langs het strand wandelt. Na een tijdje zijn ze het zat en vliegen ze terug: roetsj! Ze laten je drichtbij komen, ze zijn minder gauw verstoord dan veel andere vogels. Toch wordt het ook hen op het strand vaak te druk. Bij Katwijk en Noordwijk zie je ze minder zien dan halverwege beide plaatjes, waar iets minder mensen, honden, paarden en auto’s passeren. Op Schiermonnikoog zijn er veel, hoewel ze zelfs daar soms van de hoogwatervluchtplaatsen vluchten, vanwege de mensenmassa’s die van de rust komen genieten. Kijk maar eens op het korte filmpje op www.drieteenstrandloper.nl. Dat filmpje maakte ik met een vriend, toen mijn boek over die vogels uitkwam. Met hun onderzoeker Jeroen Reneerkens trok ik achter de trekvogels aan naar van Noord-Groenland tot Zuid-Ghana. Het boek is uitverkocht, maar sinds kort als e-book verkrijgbaar voor vijf piek. In het filmpje is ook te zien hoe die beestjes hollen, in het zand wroeten, een aangespoelde schelp leegeten, en hoe ze er in de zomer uitzien: niet zo wit met wat grijs als nu, maar bruin of roodbruin. Dan baltsen, paren en broeden ze op de toendra.