Iemand vroeg me wat ie moest doen met een dagpauwoog in huis. Die vraag krijg ik vaker, maar meestal in de herfst. Dan zoeken dagpauwogen een droge, donkere, koele ruimte om te overwinteren. Een schuur, zolder, kelder, kolenhok of bunker. Omdat dagpauwogen niet briljant zijn in het voorspellen van toekomstig verwarmingsgebruik, settelen ze zich per abuis wel eens in een kamer die verwarmd zal worden. Dan komen ze lelijk op de koffie.

Indien het plotseling gaat vriezen, neigen mensen naar het opendraaien van de verwarming, ook in weinig betreden kamers. Een plaatselijk overwinterende dagpauwoog warmt dan op en ontwaakt uit zijn lethargie. Het diertje heeft gauw iets te drinken nodig en brandstof, om dat ontwaakte lijf wakker te houden.

In zo’n geval adviseer ik een platte flessendop vol water, met daarin opgeloste honing. Voor het oplossen van honing is lauw water handiger dan koud. Plaats de flessendop voor de snufferd van de vlinder.

De vraagsteller die de dagpauwoog aantrof, had vermoedelijk de verwarming aangezet. Hopelijk heeft hij die ten tijde van het serveren van het honingwater alweer uitgezet. Indien het daarvoor te koud is, dan zou de vlinder voorzichtig in een donker doosje of in de holte tussen twee losjes opelkaar gepaste handen naar een donkere, droge, onverwarmde vervoerd kunnen worden.

Zelf liet ik eens een dagpauwoog los in een kleine schuur. Ik zette de vlinder op een plank en de flessendop verhuisde mee. Helaas bleek enige dagen later tijdens een korte inspectie dat de vlinder opgefladderd was. Het schepsel was tijdens zijn winterslaperige vlucht in een verlaten, stoffig spinnenweb beland en daar gestorven. De droge, donkere en koele ruimte moet dus ook spinnenwebvrij zijn.

(Natuurdagboek Trouw maandag 22 feb. 2016)