Tjokvol ideeën voor kleinschalige, milieuvriendelijke vernieuwingen zat Sietz Leeflang, oprichter van milieu-organisaties De Kleine Aarde en De Twaalf Ambachten, uitvinder van het reukloze en watervrije toilet, ontwikkelaar van waterzuivering met waterplanten buitens- én binnenshuis, zelfbouwer van tegelkachels en elektrische minibusjes, reparateur van bijna alles en onvermoeibaar in het anderen onderwijzen en inspireren.

Bij thuiskomst vond ik de nieuwsbrief van de Twaalf Ambachten op de deurmat, waarin een interview met maestro Sietz, die op zijn vierentachtigste met pensioen was gegaan en terugblikte. Veertig jaar nadat hij met gifvrije landbouw begon, staan insecticiden eindelijk ter discussie. Drinkwater wordt nog steeds massaal verkwist aan het doorspoelen van wc’s. Veel is er volgens hem niet verbeterd en wat er verandert, verandert tergend langzaam. Er zijn altijd tegenwerkende krachten met veel invloed.

Op de deurmat lag ook een rouwkaart. Sietz bleek te zijn overleden.

Toen ik hem op zijn zeventigste uitgebreid interviewde, zaten we naast de vijver in zijn tuin in Boxtel. De vijver bevatte door riet gezuiverd huishoudelijk afvalwater. Om te bewijzen hoe schoon het was, nam hij er een slok van. Hij was een taaie, maar wilde het rustiger aan doen. Met zijn vrouw Anke verhuisde hij naar Breskens. Vrij snel na de verhuizing overleed Anke. Toch zag Sietz kans een dependance van de Twaalf Ambachten te beginnen en een minibioscoop in te richten waar hij klassieke films draaide.

Sietz’ beide dochters draaiden hun hele leven mee in de Twaalf Ambachten. Lieselot heeft de organisatie een tijd geleid en is er nog steeds bij betrokken. Caroline overleed drie jaar geleden plotseling. Ik denk dat Sietz zijn verdriet vergat door zich in nieuwe projecten te storten.

Met hem heb ik mijn woonwijk eens van nonoletten voorzien; de reukloze, droge toiletpotten. Zelf had ik er ook een, en al was ik net terug uit India, ik rook nooit iets.

(Natuurdagboek Trouw donderdag 21 dec. 2017)