Algenschraper
In mijn kindertijd verzamelde ik schelpen en nog altijd speur ik stranden en oevers af. Ik doe dat bewust of onbewust. Bewust zoek ik op stranden, onbewust bij zoetwater of te land. Dan merk ik in een ooghoek op schelpen lijkende voorwerpen op. Mijn zoon heeft dat ook en toen we oma bezochten, bogen we ons over het aquarium in het gebouw, waarin we behalve visjes en garnaaltjes schelpdieren bespeurden.
Omdat ik schelpen vooral op stranden zocht, heb ik een voorkeur voor zeeschelpen. Dat oorzakelijke verband kan ook andersom zijn. De schelpjes in het aquarium leken schaalhorentjes, in de volksmond ‘hoedjes’ genoemd: slakken die op rotsen leven, waar ze de algen van afgrazen. Maar schaalhorens zijn zeeschelpen. Dit was toch een zoetwateraquarium? Hoewel, het staat in Loppersum, en daar bevat zelfs het zwembad zout water. Garnalen zijn toch ook zeedieren? Ja, maar zoeken op internet leerde me dat vuurgarnalen zoetwaterwezens voor in aquaria zijn.
Zouden er zoetwaterschaalhorens bestaan? Enig speurwerk bevestigde dat, hoewel het geen echte schaalhorens (patellae) zijn, maar een andere familie van zout-, zoet- en brakwaterslakken. Neritidae heet die familie en ik heb er wel exemplaren van. Ons exemplaar heet Septaria porcellana, voorheen Patella porcellana. Patella betekent schaalhoren dat zou dan de porseleinen schaalhoren zijn. Mooie naam. Tegenwoordig heet ie porseleinslak.
Porseleinslakken leven in Zuid-Azië, in zoet en brak water. In brak water kunnen ze zich enthousiast voortplanten. Ze zijn populair bij aquariumhouders, omdat ze algen van de ramen grazen. Een gemakkelijke manier om groenbeslagen aquariumglas te reinigen. Zoon en ik zagen een porseleinslak van onderen, die tegen het glas opkroop. Hij bewoog langzaam en zijn tandjes schraapten voortdurend. Ik filmde hem vijf seconden, hij is op mijn youtube-kanaal Natuurtalent () te zien.
(Natuurdagboek Trouw dinsdag 18 december ’18)