Een spreeuwenman versiert een vrouw met een jong blaadje
Spreeuwenmannen zijn meesters in versieren. Ze versieren nestholen om vrouwen te versieren. Ze luisteren hun hol op met bladeren, bloemetjes en bloemknoppen. Het zijn bij spreeuwen altijd de mannen die een holte proberen te bemachtigen en daar vervolgens met feestelijk gezang en protserige keelveren een vrouw naartoe lokken, die vervolgens hopelijk valt voor het bloemrijke interieur.
Een mannetje legt in een pasverworven hol eerst een blad of bloem. Blijkbaar claimt hij dat hol of een nestkast door er een ruikertje in te leggen. Gek genoeg gooit het vrouwtje, eenmaal verleid door een man, meestal eerst de bladeren en ander nestmateriaal er weer uit. Vervolgens maakt zíj het nest. (…) Als een spreeuw bladeren verzamelt vanwege hun desinfecterende werking, waarom zou zijn vrouwtje die er dan weer uitgooien? Heeft ze er geen belangstelling voor?
Nou en of ze er belangstelling voor heeft. Hoe meer groen, des te beter ze het vindt en hoe liever ze haar man heeft. Een spreeuwenman versiert een vrouw met een jong blaadje. Waarom ze het door manlief aangesleepte groen er dan weer uitmietert is te lezen in De spreeuw, het nieuwe boek van Koos Dijksterhuis.