Rennende muizen

Rennende muizen

Muizen rennen vrijwillig in zo’n looprad. Dat concluderen Leidse onderzoekers. In gevangenschap rennen muizen even vaak en even lang in zo’n rad als muizen in het wild. Dat maten ze zo’n ding in een tuin te plaatsen en een ander in de duinen. Bewegingsmelder met nachtcamera erbij en klaar.

Als kind hield ik witte muizen en die waren niet uit hun rad weg te branden. Bezoekers bromden soms dat dat dierenmishandeling was. De muizen zouden gestresst zijn en zich gedwongen voelen in het martelwerktuig te stappen. Eenmaal rennend konden ze niet meer stoppen. Met risico op uitputting en hartstilstand. Mij leek lichaamsbeweging goed voor ze en ik vond het juist zielig hen dat speeltje af te nemen. Maar de twijfel knaagde.

Lees Meer Lees Meer

DELEN
De marter, de ekster en de dierenbeul

De marter, de ekster en de dierenbeul

Foto Koos Dijksterhuis
Foto Koos Dijksterhuis

De dood van Blindeman lokte opgewonden reacties uit. Reeds na mijn vorige stukje over de cavia’s werd ik door een lezeres dierenbeul genoemd. Ik had namelijk niet weten te voorkomen dat Blindeman door een ekster werd gepikt. En dan wist lezeres nog niet eens dat onze konijnen waren onthoofd door een steenmarter!

De cavia’s en konijnen waren kwetsbaar hadden mijn halve tuintje als ren. Er staat een raster om het grasveld van vijf bij zeven meter. De cavia’s konden de hele dag naar buiten, de konijnen dag en nacht. Ik wist dat er een steenmarter zou kunnen komen. Ik nam het risico. Ik had een stalen hekwerk met krappe mazen kniediep kunnen ingraven, en het ook van boven hermetisch moeten dichten, om dat risico te mijden. Maar ik wilde van mijn tuin geen fort maken.

Lees Meer Lees Meer

DELEN
Blindeman en broer

Blindeman en broer

Cavias. Foto Koos Dijksterhuis
Cavias. Foto Koos Dijksterhuis

Eén van onze cavia’s maakt een tevredener indruk sinds hij blind is. Hij ziet het felle licht niet en hoeft niet de duisternis van het nachthok op te zoeken, zoals zijn broer. Terwijl broer daar in het donker zit te suffen en te schijten, knabbelt blindeman aan het gras.
Broer sjeest bij iedere onverwachte beweging, bijvoorbeeld een overvliegende kraai, naar binnen. Blindeman doet dutjes in de zon, waarbij hij graag tegen een bloem leunt. Bloemen die niet lekker smaken en in het begraasde gras een kans krijgen. Hij laat een spoor geknakte bloemen achter.
Blindeman beweegt minder en eet meer dan zijn broer en je hoeft geen Nostradamus te zijn om te voorspellen wat er dan gebeurt: hij wordt dik. Met zijn lijvige achterwerk schommelt hij door de tuin.

Lees Meer Lees Meer

DELEN