Het is de algemeenste zweefvlieg van ons land. Als hij op het raam zit in het tegenlicht, dan is ie bijna doorzichtig. De wit-zwart-gele strepen komen prachtig uit. Ik zet het beestje buiten. Hij snort snel naar een havikskruid, één van de weinige bloemen die hij kan vinden. Het insect maakt geen slaperige indruk. Zijn naam dankt de pyjamazweefvlieg dan ook niet aan zijn gedrag, maar aan zijn kleuren.

Snorzweefvlieg, cocacolazweefvlieg, dubbelbandzweefvlieg… Zoals volgens de mythe de Inuit vele woorden voor sneeuw kennen, kennen wij vele namen voor de pyjamazweefvlieg. Het is een kleine zweefvlieg die op één plek in de lucht kan blijven stilhangen. Als kind is mij door iemand reeds bijgebracht dat een zweefvlieg geen wesp was maar een onschuldige, ja zelfs nuttige vlieg. Tevens werd mij wijsgemaakt dat een stilhangend in de lucht snorrende zweefvlieg op jacht was en als een valk stond te bidden. De zo nuttige zweefvlieg zou andere, schadelijke vliegensoorten vangen. Voor het doden van vliegen kun je echter beter bij wespen aankloppen. Een pyjamazweefvlieg is uit op stuifmeel, van bijvoorbeeld schermbloemen. Maar bij gebrek daaraan zijn andere bloemen ook goed.

De larven van pyjamazweefvliegen zijn wel vleeseters. Zij voegen zich in de lange rij liefhebbers van bladluizen. Bladluizen vormen een essentiële schakel als kleine grazers die prooien zijn voor kleine roofdiertjes. Mocht u diertechnisch nog denken in termen van nuttig of schadelijk, dan zijn bladluizen een nuttig. Zij vormen het voedsel voor pyjamazweefvliegen, die dankzij het eten van bladluizen schade aan planten voorkomen. Ook heel nuttig.

Laat pyjamazweefvliegen daarom ongemoeid. En zet ze buiten als ze op het raam zitten. Zolang het niet vriest kunnen ze het de hele winter uithouden.

(Natuurdagboek Trouw maandag 2 nov. 2015)