Een algemeen vlindertje als het koevinkje komt op Schiermonnikoog niet voor. Zo’n vlinder moet de Waddenzee oversteken en koevinkjes houden niet van winderige vlakten. Het koevinkje staat dus niet in De Vlinders van Schiermonnikoog (€5,50), het laatste natuurgidsje van eilander natuurvriend Thijs de Boer. Deze maakte hij samen met voormalig jachtopziener Kees van der Wal.

Een eiland lijkt onbereikbaar voor vlinders, maar Schier is dankzij bijzondere duinvegetaties en het afwisselende landschap rijk aan vlinders. In beschutte duinvalleien kun je begin april al kleine vuurvlinders tegenkomen: fel-oranjerood met donkerbruin. Ook voor blauwtjes kun je er uitstekend terecht. Icarusblauwtjes en boomblauwtjes zijn alom tegenwoordig. Icarus fladdert over de duinen, het boomblauwtje langs bosranden en in tuinen.

Op Schier kun je beide zwart-met-rode vlindertjes zien, die naar heiligen zijn vernoemd: sint-Jansvlinder en sint-Jacobsvlinder. Sint-Jansvlinders leven in vochtige duinvalleien met rolklaver en andere bloemen. Ze heten ook wel bloeddropje, vanwege hun vuurrode vleugelvlekjes. Sint-Jacobsvlinders lijken erop, maar hebben een lange rode streep op hun zwarte vleugels. Zij zijn één van de honderden insectensoorten die verzot zijn op sint-Jacobskruiskruid, de bloem waartegen paarden- en veehouders tekeergaan alsof het de duivel zelve is. Sint-Jacobsvlinders zijn er niet alleen verzot op, maar afhankelijk van. Ze leggen hun eitjes altijd op sint-Jacobskruiskruid. De zachte, zwart-geel gestreepte rupsen vreten de kruiskruiden tot de stengel kaal en lossen zo het vermeende probleem vanzelf op, zonder dat paarden- en veehouders aan duiveluitdrijving hoeven te doen.

De rood-zwarte heiligenvlinders zijn nachtvlinders, maar overdag actief. Ook nachtactieve nachtvlinders staan in het boekje, met duidelijke foto’s en korte tekstjes. Maar het koevinkje ontbreekt nog. Al kan het vast niet lang duren voor dat vlindertje het eiland ontdekt.