AABC journalistiek & tekst

In maart gaan ze massaal aan de leg, maar er zijn nu al Nijlganzen die broeden. Geen wonder dat er zo veel zijn! Sinds de jaren ’60 hangen er ontsnapte, verwilderde Nijlganzen rond in Nederland, en rond 1990 schoot hun aantal omhoog. De laatste jaren worden ze afgeschoten, wat hun voortvarende vermenigvuldiging afremt. Volgens de Broedvogelatlas zijn er maximaal 11.400 paren, maar ’s winters met de nieuwe generatie erbij, alsmede zwervers uit de buurlanden, kan dat aantal tot wel 50 duizend ganzen oplopen. Lees “Blaarkoppen onder de ganzen” verder

We maken een wandeling en lopen een paar kilometer langs een bosrand. Het is een bosrand op het zuiden, waar ik in de vroege lente vaak het eerste speenkruid en de eerste dagpauwoog zie. Maar daarvoor is het nu echt te vroeg, het is hartje winter. Maar de zon schijnt op de bomen, en uit de wind is de temperatuur aangenaam. Lees “Lijster met roestbruine flanken” verder

In de serie door-, lang- en laatbloeiers dit keer een Verbascum. Zwarte toorts, stalkaars en keizerskaars zijn drie verbasca die op elkaar lijken, maar we hebben vandaag te maken met de eveneens gelijkende koningskaars, soms gele toorts genoemd, hoewel dat officieel een andere Verbascum is. Alle genoemde soorten zijn trouwens geel. Lees “Drie koningskaarsen” verder

In het gras op de oever van een meertje staat een plant te bloeien alsof de dagen al maanden lengen. Het is een jacobskruiskruid, die plant die door paarden- en andere veehouders wordt verafschuwd, omdat ie giftig is. Dat is ie ook en daarom zal geen knol of koe een jacobskruiskruid grazen. Ze moeten bijna doodgaan van de honger, zoals in de Oostvaardersplassen,willen grazers aan jacobskruiskruid knabbelen. Maar niet van harte, zodat het zo overbegraasde gebied in de nazomer geel ziet van die planten. Lees “Jacobskruiskruid in januari” verder

Het roodborstje is een van onze populairste vogels. Wie vindt roodborstjes nou niet schattig? Hun opbollende buikje met de oranjerode borst, waarboven twee kraaloogjes glimmen, is vertederend koddig. Roodborstjes hippen en scharrelen door de tuin, en als je spit, schoffelt of harkt, komt er algauw zo’n dotje poolshoogte nemen. Het zou overigens kunnen dat het gezellige vogeltje meer belangstelling heeft voor de door de tuinier blootgelegde insecten dan voor de tuinier zelf. Lees “Het koddige roodborstje” verder