AABC journalistiek & tekst

Sommige andere winters zag ik kuifeenden rond deze tijd al in de vijver achter ons huis verschijnen. Deze winter, kwakkelig als ie is, zie ik ze nog. Ze dobberen nog in groepen op grotere wateren, vaak samen met tafeleenden.

Kuifeendwoerden zijn zwart met witte flanken, een achterovergekamde kuif, gele oogjes en een blauwgrijze snavel. Tafeleendwoerden hebben grijze flanken en rug, een oranjebruine kop en oranje oogjes. Van beide soorten zijn de vrouwtjes bruin. Beide zijn half zo groot als de wilde eenden die in het park om brood leuren. (meer…)

Terwijl de atmosfeer opwarmt en we misschien al te laat zijn om de mensheid van de ondergang te redden, blijven we formule 1-races organiseren, naar zonnige oorden vliegen, in de file staan, op wintersport gaan, bossen kappen, distributieloodsen bouwen, vlees eten en vuurwerk afsteken.

Rasoptimist Diederik Samsom zei in een interview in de Volkskrant dat de mensheid nog nooit met zo’n vaart op een muur is afgeraasd als op de huidige klimaatmuur. Toch kunnen we volgens hem nog afbuigen. Zelf denk ik dat we, om uit de doodlopende weg van klimaatverandering te komen, daarvoor wel een heel scherpe bocht moeten maken. Anders gaan we het hoekie om.

Zakenlieden springen handig op de klimaatcrisis in en halen kernenergie uit de mottenballen. Andere zakenlieden willen op de Noordzee naar gas boren. Inmiddels slibt die zee toch al dicht met oliebooreilanden en windturbines. (meer…)

Sinds de dagen eind december lengen, krijgen sommige vogels lente-achtige neigingen. De hoge temperatuur zal ook wel helpen. Roodborstjes en winterkoninkjes zingen altijd wel, ook ’s winters, maar zeker als het zonnetje doorbreekt, hoor ik pimpel- en koolmezen zingen.

De eerste heggenmus heb ik ook al gehoord. Heggemussen hoor ik altijd eind december al, maar dat spreekt steeds minder vanzelf, want het gaat niet meer zo goed met deze soort. Heggemussen profiteren van de warmere winters, maar blijkbaar niet genoeg om hun aantal op peil te houden.  Ook met Turkse tortels gaat het bergafwaarts, maar in onze tuin hoor ik hun dromerige gekoer al een paar weken. Als de duiven beginnen te koeren, krijg ik vaak een midwintermelding van een roepende koekoek. Maar koekoeken blijven nog drie maanden in Afrika. (meer…)

Er zijn plantensoorten die de hele winter bloeiend aangetroffen kunnen worden, zoals madeliefjes.  Er zijn herfstige doorbloeiers, zoals knoopkruid, en er zijn vroege voorjaarsbloeiers, zoals kleine veldkers.

In de moderne, door het klimaat veranderde kwakkelwinters wordt de overgang van late herfst naar vroege lente diffuus. Veel planten bloeien de hele winter door, zoals paardenbloem, boterbloem, koekoeksbloem, herderstasje en klein kruiskruid. Ze bloeien weliswaar niet massaal, maar er zijn altijd wel enkele bloemen te vinden.

Deze winter maakte de vorstige decemberweek echter een einde aan veel gebloei. Veel doorzetters onder de bloemen zijn in de knop gebroken en voor de ochtend van haar bloei vergaan, om Willem Kloos te citeren. Ik heb die ochtend trouwens altijd een stoplap gevonden, en zou ‘hun’ boven ‘haar bloei’ verkiezen. Kloos to nature. (meer…)

Het aantal paartjes ijsvogels wordt door Sovon Vogelonderzoek geschat op meer dan duizend. Dat zijn dus meer dan tweeduizend gepaarde, volwassen ijsvogels. Met de vrijgezellen en zeker een nieuwe generatie erbij, zullen er in de nazomer dus wel vierduizend ijsvogels door Nederland flitsen. Dat zijn er veel meer dan vijftig jaar geleden. De ijsvogel staat te boek als toenemend en succesvol. Dat valt te relativeren.

Vierduizend ijsvogels: dat is één ijsvogel op 4.500 Nederlanders. Qua biomassa zijn ijsvogels helemaal bescheiden. Met een volle maag gaan er drie in een ons. In Nederland vliegt dus 130 kilo ijsvogel rond. Met een gemiddeld gewicht van bijna tachtig kilo overtreffen de 18 miljoen Nederlanders de ijsvogelmassa makkelijk, daarvoor hoeft men niet in algebra uit te blinken. Zo’n 1,4 miljard kilo mens bewoont Nederland. (meer…)