Zeldzame zwam ruikt naar rauwe bonen
Van Marry & Hein pekelharing kreeg ik een foto van een paar mooie, witte paddestoelen op een dode boomstronk. Ik weet niet heel veel van paddestoelen maar met de boeken erbij kwam ik op de zijdeachtige beurszwam, wat door de plaatjes op internet bevestigd werd.
Zijdeachtige beurszwammen zijn zeldzaam. Ik had ze nog nooit gezien, maar Hein was zo vriendelijk me precies uit te leggen waar ze stonden. Het was ergens in de Kennemer Duinen, op verboden terrein maar vlakbij het hek.
Ik fietste erheen vanuit Haarlem, liep langs het betreffende hek en speurde aandachtig naar boomstronken met paddestoelen. Prompt zag ik meerdere stronken met zwammetjes, vrij ver weg, vaag… Zouden dat?
Nee! Verderop stonden ze een meter achter het hek te pronken. Prachtige zwammen waren het, met enigszins driehoekige hoeden, crème-wit op hun chocoladebruine toppen na, bedekt met een vezelig franjelaagje. De hoeden waren als dakpannen gerangschikt, deels over de onderbuurman heen. Ze stonden op ranke stelen die uit een eivormig vlies rezen: de beurs. Ze groeiden op een dikke, oude stronk van want ooit waarschijnlijk een eik was.
Volgens de soortenbank.nl voelt de beurs kleverig aan en ruikt de hoed naar radijs of naar rauwe bonen. Qua eetbaarheid wordt de soort “verdacht” genoemd, al maakt honger rauwe bonen zoet. Ik bleef braaf aan de toegestane kant van het hek en kon er niet net bij om de geur en kleverigheid te checken, laat staan om met een flinke hap de verdenking op mij te laden.
Zijdeachtige beurszwammen komen hier en daar in onze bossen voor, ook in de duinen, maar schaars. Paddestoelen verspreiden heel veel piepkleine sporen dus als ergens een geschikte groeiplaats is, is er best kans dat er zelfs van zeldzame zwammen een spore neerdwarrelt. Zo kieskeurig is deze beurszwam trouwens niet eens. Behalve op allerlei loofbomen is de soort gevonden op in de bosjes gegooid papier.
(Natuurdagboek Trouw woensdag 21 aug. 2019)