Wonderplant
Het weekje nachtvorst heeft de opmars van de lente wat vertraagd. Sommige dagkoekoeksbloemen gaven het na een hele winter doorbloeien weliswaar op, maar judaspenningen bloeiden door en wisten hun bloeiseizoen tot een heel jaar te rekken.
Hetzelfde lijkt komkommerkruid te doen, ook bekend als bernagie. Kor Raangs vond een paar planten in bloei. Doorgaans is het uit Zuid-Europa afkomstige komkommerkruid een liefhebber van zomerwarmte, en begint ie pas in juni te bloeien, om in juli in vol ornaat te raken. Dan neemt de frisheid en kracht van de stengels weer af, maar de bloemen blijven tot de herfst hemelsblauw. En nu dus zelfs de hele winter.
Ik zie het als kleine gelukjes bij het gigantische ongeluk der klimaatverandering, dat mij een grotere dreiging lijkt dan Corona, Sars, Mers, Ebola en Westnijlvirus bij elkaar. Overigens hebben de maatregelen tegen Corona als geluk bij een ongeluk dat de klimaatdoelen tijdelijk in één klap gehaald worden. We kunnen als mensen veel, als we het willen en als we het doen, en zolang we geen onneembare barrières bedenken om niets te hoeven doen.
Komkommerkruid smaakt naar komkommer en wordt in Zuid-Europa in salades verwerkt. De plant is rijk aan vitaminen en een hele batterij vitale ingrediënten die het predicaat ‘powerfood’ zonder meer rechtvaardigen. Het is dat er geen wondermiddelen bestaan, maar anders zou ik komkommerkruid nomineren. De prachtige plant is ook nog eens geliefd bij diverse soorten hommels en bijen.
Met die fraaie bloemen is komkommerkruid een ideale tuinplant voor de luie tuinier. Je moet er alleen jaarlijks een keer voor schoffelen, wieden of harken, want bernagie zaait zich uit en ontkiemt als akkerkruid gemakkelijk in verstoorde, omgerommelde grond. Het is een eenjarige plant die in de herfst afsterft. Normaal gesproken althans. In de tuin van Kor bleven ze leven. Op 1 april opende zich de bloem op de foto.
(Natuurdagboek Trouw dinsdag 7 april ’20)