Klimopereprijs is een kleine ereprijs die niet zozeer klimt, maar blaadjes heeft in de vorm van klimopblad. Zelfs de latijnse naam van deze Veronica hederifolia verwijst daarnaar. Hedera is klimop, folia is blad.

Klimopereprijs bloeit al vroeg in de lente, en bloeit tot eind mei. Daarna schrompelt de plant weg. Uit de oliehoudende zaadjes kunnen het jaar erop nieuwe klimopereprijsjes ontkiemen.

Andere vroege bloemen zijn klein hoefblad en speenkruid, evenals vroegeling en kleine veldkers. Voor beide kleine maar fijne verschijningen moet je door de knieën. Ze groeien op omgerommelde grond, in de opensparing rond straatbomen en tussen de straatstenen. Vroegeling leidt daar ’s winters een ingetogen bestaan als bladrozet. Nu komen op hun stengels de witte bloempjes tevoorschijn.

Sterremuur of vogelmuur bloeit ook. Alweer zo’n klein plantje van omgewoelde grond. Op een pas ingezaaid veld kan het massaal opkomen. Vogelmuur compenseert zijn bescheiden omvang met onbescheiden aantallen. De plantjes verdwijnen vanzelf weer en zijn ook gemakkelijk te schoffelen. Zelf schoffel ik het niet. Het doet zijn naam eer aan door vroeg in het seizoen en vlak na de winter als vers vogelvoer te dienen. Vogels eten de zaadjes, maar ook de jonge plantjes. Het groen is minder voedzaam dan het zaad, maar wel vitaminerijk en vast en zeker goed voor de spijsvertering.

Onze konijnen knabbelen ook van vogelmuur. De krokussen op het gras besnuffelen ze even, waarna ze zich afwenden. Krokussen zijn giftig en ongetwijfeld vies. Maar niet voor merels die de knoppen en bloemen eten en stuk pikken. Jammer, maar ze hebben er vast een gezonde maaltijd aan. En anders vernielen de konijnen ze wel, door eroverheen te banjeren.