Verdronken zwijnen

Verdronken zwijnen

Wild zwijn dood op strand. Foto Tom van Spanje
Wild zwijn dood op strand. Foto Tom van Spanje

Voormalig boswachter Tom van Spanje mailde me: hij wandelde op het strand van Kennemerland en zag een wild zwijn liggen. Dood.

Dezelfde dag meldde een andere boswachter zwijnen in Noord-Drenthe. Levend. Vanuit Duitsland steken zwijnen soms de grens over. In Nederland worden ze doodgeschoten. Alleen in de Meinweg en op de Veluwe worden ze getolereerd. Tot op zekere hoogte dan. De zwijnenstand wordt strikt gereguleerd.

Als niet aantalsregulering maar de lol in schieten voorop staat, kan zwijnenjacht samengaan met groei van het aantal zwijnen. In jagersland Frankrijk wordt iedere herfst op alles gejaagd, en zwijnen zijn een favoriet doelwit. In iedere Fransoos schuilt een Obelix. De zwijnenstand is er in dertig jaar nochtans verzesvoudigd tot 600.000 zwijnen.

Ik heb Fransen in Normandië bezig gezien met de zwijnenjacht. ’s Morgens maakten ze de indruk dat ze wisten waarmee ze bezig waren. ’s Middags liepen ze lallend door het bos. Rond de terreinwagens slingerden lege flessen: Ricard. De vluchtende zwijnen wurmden zich onder een zwijnbestendig hek door. Een hek van dikke buizen. De onderkant was opgekrikt tot boog, de grond eronder uitgesleten tot goot. Vluchtende zwijnen denderen voort als een tank.

Het dode zwijn van Tom is niet de enige drenkeling. Het is al het derde aangespoelde zwijn. De krengen waren gehavend en gezwollen, die waren al een tijdje dood. Eerder belandde er één op Alderney, één van de kanaaleilanden voor de kust van Normandië. Dat zwijn leefde nog. Het was kort na de opening van het jachtseizoen.

Voor Tom is het duidelijk. De opgejaagde zwijnen hebben zich in paniek in zee gestort. Eén wist Alderney te bereiken, de rest dreef met de noordelijke stroom mee.

(Natuurdagboek Trouw 11 nov. 2013)

DELEN
Reacties zijn gesloten.