Het is een mooi glanzend kevertje, dat op de onafzienbare bietenvelden van Noord-Groningen meedogenloos doodgespoten wordt: het tweekleurige zuringhaantje. Dat kan net als het groene zuringhaantje massaal voorkomen. Beide kevertjes en vooral hun larven zijn gek op zuring en verwante planten. Je zou ridderzuring en melde, twee van de lastigste akkeronkruiden, met zuringhaantjes, zuringsnuitkevers en zuringwantsen kunnen bestrijden, maar die aanpak gaat niet samen met het spuiten van vergif.

Het tweekleurig zuringhaantje heeft op zuring trouwens het nakijken, want daar wemelt het vaak al van de groene zuringhaantjes. De tweekleurige wijkt dan uit naar andere duizendknopen, zoals perzikkruid, boekweit of varkensgras. Daarom wordt deze kever ook duizendknoophaantje genoemd. Het zou mooi zijn als de kevertjes de door mensen binnengehaalde en verafschuwde Japanse duizendknoop te lijf gingen, maar op dat idee zijn de haantjes nog iet gekomen.

Bladhaantje is de verzamelnaam van zwart-, blauw-, paars- of groenglanzende kevers die van blad leven. Er zijn vele soorten en ze kunnen per soort met vele opereren. Elzenhaantjes, munthaantjes, leliehaantjes…

Duizendknoophaantjes glanzen metallic blauw maar hebben een oranje nek, door entomologen borststuk genoemd. Het zijn vrijlustige wezens – als ze niet eten dan paren ze wel. Ze kunnen zich sneller voortplanten dan een boer kan spuiten. Daardoor komt het soms voor dat een zwerm haantjes uit een akker aan komt vliegen, om een wijk of dorp te overspoelen met hun donkere glans. Dat staat garant voor paniektelefoontjes van mensen die zich graag door angst laten raadgeven. De vleugels die angst geeft zijn juist voorbehouden aan de kevertjes. Die zijn volkomen ongevaarlijk en kunnen hooguit in de moestuin schade toebrengen aan duizendknopen als rabarber. Of aan tot onkruid benoemde duizendknopen als melde en ridderzuring.

(Natuurdagboek Trouw donderdag 27 mei 2021)