Begin mei waren we in Spanje. Je moet het begin mei wel heel bont maken als je in Spanje geen bijzondere vogels ziet.

Wij maakten het heel bont.

Ik zag in de verte een hop. Verder waren Europese kanaries de bijzonderste vogels. Europese kanaries komen voor in Zuid-Limburg en de rest van Zuid-, Midden- en Oost-Europa. Ze zingen een heggemus-achtig lied: hoog, snel, ritselend zilverpapier. Ze zitten net als heggemussen bovenin een naaldboom te zingen. Bij ons bijvoorbeeld in een fijnspar, in Spanje in een ceder. Verder reikt de overeenkomst met heggemussen niet. Heggemussen eten insecten, ze hebben iets winterkoning-achtigs. Europese kanaries eten zaden en hebben iets vink-achtigs. Ze zijn een variant op onze groenling. Ik hoorde en zag een Europese kanarie op een antenne zitten; pal in het zicht, pal in de zon.

De zon scheen in Spanje uitbundiger dan in Nederland. Gelukkig maar, een beetje leedvermaak is mij niet vreemd. Toen het warmer werd, verschenen er koninginnepages en een grote, zwarte hommel. De citroen- en sinaasappelbomen bloeiden en droegen vrucht. Er bloeiden zeewinde, grote leeuwenbek, boslathyrus en wikke-achtige bloempjes met helmbloem-achtig blad. Het bleken rankende duivekervels te zijn, toch niet helemaal voor niets mijn plantenboek meegezeuld. Over muren hingen ijsplanten en middagbloemen, uitbundig bloeidende vetplanten die ooit uit Zuid-Afrika zijn gehaald.

Hagedissen schoten weg voor onze voeten, in spleten tussen de stenen, waar straatkatten ze weer uit probeerden te vissen. Die katten hadden ook oog voor de tortels, mezen, vinken, spreeuwen en eksters. Ik ben gek op tortels, mezen, vinken, spreeuwen en eksters, maar had begin mei in Spanje exotischer vogels verwacht.

Maar die zagen we niet, we maakten het bont.