Schaamteloze kevers
Kleine rode weekschildkevers zijn gek op schermbloemen zoals fluitekruid, of de bereklauw op de foto. Daar kunnen ze in de zomer met vele op zitten. Dan genieten ze van stuifmeel of nectar, maar toch vooral van elkaar. Het zijn echte gezelligheidsdieren.
Er zijn tientallen soorten weekschildkevers, waarvan meerdere algemeen zijn en op elkaar lijken. Ze zijn langwerpig, slank en recht – als een ouderwetse soldaat in een uniform uit 1800. Daarom worden ze ook wel soldaatjes genoemd. Er zijn gele, zwarte en rode weekschildkevers. Kleine rode weekschildkevers zijn ook rood, maar hebben een donkere zoom aan de uiteinden van hun schildjes.
Als u witte schermbloemen tegenkomt, waar een boel kleine, rode kevers op zitten, zijn het meestal kleine rode weekschildkevers. Het zijn de algemeenste weekschildkevers en het is altijd meteen duidelijk dat ze daar ook echt hun best voor doen. Urenlang zitten ze op elkaar, geheel verzonken in “de liefde, de liefde, ook wel genoemd de min; de liefde, de liefde, die geeft het leven zin” (drs. P). Een goede vrijpartij gedijt bij onverdeelde aandacht en de kevertjes gaan er zo in op, dat ze niet op het idee komen zich voor hun open en blootheid te schamen.
Kleine rode weekschildkevers zitten graag in de zon. Als het regent, schuilen ze aan de onderkant van de bloemschermen die dan als paraplu’s fungeren. Zodra ze naderend onweer bespeuren, zoeken ze voor de zekerheid vast dekking. Haal dan uw regenjas tevoorschijn, ze zijn goede onweersvoorspellers.
De bereklauwen die ze bevolken zijn overigens geen planten om te vrezen. Alleen van de intussen al lang uitgebloeide reuzenbereklauwen kunt u blaren krijgen, als u ze in de zon afbreekt en het sap op uw huid krijgt. Dat kunt u dus beter niet doen. De gewone bereklauw is al helemaal ongevaarlijk, maar zou ik evenmin plukken. Dan hebben de kleine, rode weekschildkevers er tenminste wat aan.
(Natuurdagboek Trouw maandag 5 aug. 2019)