Rondje Schier

Schiermonnikoog heeft een rondweg gepland, tegen de files in het dorp… In de raad van ’s lands kleinste gemeente zit 1 procent van de 930 inwoners. Vijf van hen zijn voor, vier tegen een weg, die het dorp ontlasten moet van autoverkeer.
Autoverkeer? Schiermonnikoog is toch autovrij? Ja, op de bussen en taxi’s na, die zich door het dorp wurmen. Die zullen blijven, de passagiers willen naar het dorp. Naast toeristenvervoer is er vooral bouwverkeer. Aannemer en installateur zitten in het dorp en willen wel verhuizen naar het bedrijventerrein aan de zuidoostkant van het dorp. Het had beter bij de veerdam kunnen liggen, waar een tweede bedrijventerreintje is ontstaan.
Om het dorp te bevrijden van een groot deel van het bouwverkeer, ligt er een plan ter verlenging van de Heereweg naar het bedrijventerrein. De Heereweg is de kaarsrechte racebaan tussen boot en dorp. Die zou 250 meter langer worden, en bestraat met klinkers, geen asfalt. De weg wordt vier meter breed. Dat is dus duizend vierkante meter straatsteen. Kosten? 600.000 euro, 600 euro per vierkante meter.
Ik heb een keer een tuinpad laten bestraten voor een kwart van die prijs, maar daar hoeven ook geen vrachtwagens over. Wie aan de zuidrand van het dorp woont, zal op de wegverlenging voor en na iedere boot auto’s zien rijden. De prijs van zes ton lijkt me voor Schier een groter bezwaar: 645 euro en 15 cent per eilander. De eilanders willen ook het zwembad houden en de promenade verslindt eveneens belastinggeld. Dat nieuwe bezoekerscentrum annex dorpshuis met bibliotheek heeft al zoveel gekost, dat er geen terugweg meer is.
In oktober beslist de gemeenteraad.