Recordjaar ruigpootbuizerd

Vorige week meldde ik een ruigpootbuizerd op Schiermonnikoog. Sommige lezers vroegen zich af of ze ook een ruigpootbuizerd hadden gezien. Dat kan, want er zijn er meer dan andere winters. Ze komen uit Lapland en steken onderweg in Zuid-Zweden de zee over. Op 13 oktober werden daar 165 ruigpootbuizerds geteld. Een jaar eerder passeerden er in de hele herfst 185. Het Zweedse herfstrecord uit 1978 van 1619 ruigpootbuizerds is afgelopen herfst verbroken: 1879. Ze zeilden meer dan anders Nederland binnen, en worden vaker dan anders gezien. Ben Koks stuurde de foto van een ruigpoot in een akkerrand.
Toch zijn er nog altijd veel en veel meer gewone buizerds. Die stevige roofvogels op een paaltje, op de grond of in een boom langs de weg zijn buizerds. Ruigpootbuizerds zijn wat groter en dragen een iets ander verenkleed. Ja, hun poten zijn ruig bevederd, hoe raadt u het, hun naam verwijst niet naar hun partnerkeuze. Die poten zijn een lastig en onbetrouwbaar kenmerk. Ruigpoten zijn buizerds met op hun lichte onderkant donkere polsvlekken en een smalle, donkere vleugelrand. Hun staart is het meest kenmerkend: van onder en boven is die wit met een brede, zwarte zoom. Ruigpootbuizerds jagen vaker biddend dan gewone buizerds. Dan hangen ze op de plaats rust in de lucht te klapwieken met hun lange vleugels.
Ruigpootbuizerds broeden in Canada, Alaska, Siberië, Rusland, Finland en Scandinavië. Wij verwelkomen ’s winters Scandinavische vogels. Dat er nu meer zijn ligt misschien aan een goed broedseizoen en een forse jonge aanwas, maar zal ook te maken hebben met het dikke pak sneeuw daarginds. Onder sneeuw zijn muizen en lemmingen niet te zien.