Natuurmonumenten heeft een nieuw tijdschrift: Puur natuur. Alleen al het feit dat Natuurmonumenten niet voor hip Engels kiest, zoals veel vernieuwde bladen, stemt mij mild. Er staan nog steeds recreatietips in en de onvermijdelijke BN-er ontbreekt niet. De natuur-informatie ïs gericht aan lieden zonder benul van natuur. ‘Een pop is het stadium tussen rups en vlinder.’ Ja dûh, zou mijn zoontje van 10 smalen.

Maar er staat tenminste natuur  in. In Natuurbehoud zag ik ondanks de tijdschrifttitel vooral fietsende gezinnen, picknickbanken en aanbiedingen van arrangementen. Natuurbehoud leek De Kampioen wel. Nu is het weer een natuurblad. Voor leken, natuurlijk, Natuurmonumenten moet buiten de eigen parochie preken. Maar dan zonder de eigen parochie weg te jagen, zoals Natuurbehoud deed. Gevorderde natuurkenners kunnen daarbij De Levende Natuur en Natura lezen.

Ik dacht dat bomen niet hoger konden worden dan zo’n zeventig meter, maar lees in Puur Natuur dat in Californië een sequoia is van 115. De hoogste Nederlander staat bij Het Loo en is 52 meter. Dat is een Douglas, zo’n Canadese reuzenspar. Douglassen groeien al eeuwen in Nederland, maar lopen risico op de bijl omdat ze exoten zijn.

Ook lees ik hoe wadvogels schelpen openen. Er staat dat vogels schelpen openwrikken met hun snavel. Ja dûh, dat weet ik ook wel, maar hoe doen ze dat dan? Ik denk dat ze bliksemsnel hun snavelpunt in de argeloze schelp rammen, voor het weekdier zijn schelpen sluit. Of krijgen ze ook een gealarmeerde, dichthoudende oester open? Scholeksters zijn specialisten met priem-, beitel of hamersnavel.

Puur Natuur is minder glanzend dan Natuurbehoud. Die soberheid is passend voor een natuurblad. De afgehaakte parochianen zouden het weer eens moeten proberen.