Als je een grasveld soms maait, het maaisel wegharkt en het veld niet bemest, wordt de grond geleidelijk schraler. Dan verschijnen er bloemen tussen het gras. Door pas in de nazomer te maaien, krijgen die bloemen kans om te bloeien en zaad te vormen. Bloemen lokken vlinders en bijen, zaden lokken vogels.

Op het gras achter ons huisje op Schiermonnikoog bloeien de adderwortels en dagkoekoeksbloemen het opvallendst. Door het raam zijn telkens bewegingen te zien. Er scharrelen vogels. In de houtsingel en nestkasten hebben weer allerlei soorten vogels gebroed, waaronder mussen en putters. Die twee zijn het meest tussen de bloemen te vinden.

De putters zijn het kleurrijkst met hun rode snoet en gele vleugelstrepen. Er zijn er vier, ik denk mannetjesputter, vrouwtjesputter en hun twee pas uitgevlogen putterjonkies. Ik bekijk ze door de verrekijker. Wat een mooie beestjes. Ze zijn zeer beweeglijk. Ze hangen nu eens aan de linker, dan weer aan de rechterpoot, ineens zitten ze rechtop, ze draaien zich om, ze fladderen een bloem verder.

Er zijn nog steeds mensen die beweren dat dieren geen gereedschappen gebruiken, maar putters vertoonden eeuwen geleden op kermissen al het kunstje waaraan ze hun naam danken. Met snavel en poot hengelden ze een kabouteremmertje uit een miniputje. Hun behendigheid is groot.

De putters op Schier zijn niet geïnteresseerd in de adderwortels en koekoeksbloemen waaraan ze hangen. Ik zie ze vanaf doorbuigende stengels reikhalzen naar de zuring die overal tussendoor groeit. De zuring zorgt voor een roestbruin waas. De putter op de foto hipt op een zuringstengel. Zo kan ie er beter bij. De zachte zuringzaadjes zijn fijne kost voor het puttergezin.

(Natuurdagboek Trouw vrijdag 24 juni 2016)