Muggen

Toen dochter op bed lag, klaagde ze over muggen. Muggen? Nu nog? Ja daar. Ze wees naar een plooi in het gordijn, waarop inderdaad een steekmug zat. Een snelle klap in mijn handen maakte een eind aan het muggenleven. Door de klap vlogen nog twee muggen op uit het gordijn. Ze streken beide neer, de een op de wand, de ander op het plafond. Met een pantoffel sloeg ik ze dood.
Waarschijnlijk zijn die muggen door het op een kier staande buitenraam naar binnen geglipt, in de hoop een koel, vorstvrij winterverblijf te vinden. Dochters kamer is koel en vorstvrij en als bonus voorzien van een warmbloedig wezen. Hoewel muggen alleen bloed zuigen om eitjes te kunnen maken. Muggen die een winterverblijf zoeken, zijn de moeders die in de lente zorgen voor een nieuwe generatie muggen. Ze leggen hun eitjes dan in stilstaand water. Zij blijven de hele winter dus in leven, maanden langer dan de gemiddelde zomermug.
Als de muggen op dochters kamer al bevrucht zijn, hoeven ze geen eitjes meer te maken en dus geen bloed te zuigen. Toch klaagde dochter over gezoem. Zijn het dan late muggen die nog bloed en mannen lusten? Of heeft ze sperma opgeslagen voor eitjes die ze nog moet aanmaken? Ik kan het antwoord nergens vinden. Ten einde raad vraag ik het muggenkenner Bart Knols. ‘Die muggen zijn bevrucht en op zoek naar een overwinteringsplek’, zegt hij. ‘Mannetjes zijn allemaal dood, de vrouwtjes hebben sperma opgeslagen om komend voorjaar eieren mee te bevruchten.’ Volgens Knols kunnen malariamuggen (Anopheles) ‘s winters soms een beetje bloed nemen, maar doen onze eigen steekmug Culex pipiens en haar grote nicht Culiseta annulata dat niet.