Lila laatbloeiers
In deze krant stond gisteren een stukje over de pinksterbruiden in Twente, wit gejurkte meisjes die langs de deuren gaan om snoep te vragen. Het is een oud folkloristisch gebruik en zou alleen nog hier en daar in Twente bestaan. Het heeft echter de potentie om het hele land te veroveren. Ook Sint-Maarten heeft het land veroverd en zelfs Halloween slaat aan. Bij al die gelegenheden verzamelen kinderen snoep aan de deur en ondanks de crisis delen mensen geen mandarijnen of snoepjes uit, maar zakken snoep of repen chocola. In de toekomst kunnen we overal die pinksterblomkes aan de deur verwachten. Nu nog niet.
Wel zag ik op tweede pinksterdag twee pinksterbloemen in volle bloei staan. Pinksterbloemen bloeien meestal rond Pasen en met Pinksteren zijn ze meestal uitgebloeid. Zeker nu de lente zo vroeg viel en Pinksteren zo laat, is het verrassend laat voor een pinksterbloem. Andere pinksterbloemen die ik nog zie zijn al lang uitgebloeid. Op sommige planten kan een groene rups zitten, waarschijnlijk van een oranjetipje. De oranjetipjes zelf vlinderen niet meer rond, die zijn met de pinksterbloemen en look-zonder-loken verdwenen.
Dat er nog een paar pinksterbloemen bloeien, komt misschien doordat die in de schaduw staan op een regelmatig gemaaid grasveld. Nu het maaien even geleden is, grijpen ze misschien alsnog hun kans. Op vaak gemaaid en niet bemest gras worden pinksterbloemen onthoofd voor ze bloeien, maar als het maaien dan eens achterwege blijft, kan het verschraalde gazon ervan barsten. Toen we onze weilanden nog niet als mestvaalt gebruikten, konden die in een lila zee veranderen. Nu bloeien pinksterbloemen nog aan slootkanten en in bermen, maar niet meer in weilanden.