Als er gaten vallen in mijn sok, gooi ik die sok niet meteen weg. Ik laat hem in de la liggen, tot ik hem voor de zoveelste keer bij vergissing aantrek en mijn grote teen of hak er uitpuilt. Dan pas gooi ik hem weg. Ik heb iets tegen weggooien.
Mijn moeder heeft een houten paddestoel, waarmee ze decennia geleden sokken stopte. Ik heb nog nooit een sok gestopt.
Toen de rits in mijn lievelingstrui stuk ging, heb ik hem door een kleermaker laten vervangen tegen een bedrag waarvoor ik twee nieuwe truien had kunnen kopen.
Lekke fietsbanden plak ik, maar daar houdt mijn zelfredzaamheid als reparateur op. Ik vind dat een vervelend idee. Straks vallen de banken om, breken de dijken door, sterven de bijen uit en ontploft er een kerncentrale en dan zijn de zelfredzamen in het voordeel.
De Twaalf Ambachten, het Boxtelse milieucentrum dat aan het sluiten is, houdt een studiedag over repareren. De laatste. Hij is bedoeld voor vrijwilligers van maatschappelijke organisaties, zoals Repair Cafés, Kringloopwinkels, buuurthuizen. Zaterdag 27 oktober, inclusief lunch voor een tientje.
Zelfs het repareren van kunststof en auto-elektronica staat op het programma. Maar er worden nogal wat sprekers verwacht, wat opmerkelijk is voor de doorgaans zo praktisch ingestelde Twaalf Ambachten. De hamvraag van de dag luidt: ‘wat zijn nog onze kansen als volhardende amateur-reparateurs?’ Dat klinkt ontmoedigend. Zelf repareren, ik ben ervoor. Toch naai ik nog geen lap op mijn kapotte spijkerbroek. Ik koop een nieuwe broek. Althans, dat probeer ik. Er zijn alleen nog spijkerbroeken met designscheuren en slijtplekken. En duur! Nee, dan maak ik die scheuren zelf wel.
Informatie en aanmelding: 0411- 672621 / info@de12ambachten.nl
