Voor de niet grondig tuinierende tuinliefhebber zijn dagkoekoeksbloemen een uitkomst. Dagkoekoeksbloemen stellen geen hoge eisen aan de bodem, het licht, de concurrentie met andere planten. Ze doen het meestal wel, u moet het al bont maken met cement en onkruidverdelger wilt u dagkoekoeksbloemen uitroeien. Hun wulps gevormde, felroze bloemen geven wekenlang kleur aan de tuin. Nee, maandenlang. Ik zie ze nog steeds bloeien, al krijgen vergelende planten de overhand. Die torsen de zaaddozen, soms nog vol, meestal al leeggeschud. Net als klaprozen vullen uitgebloeide koekoeksbloemen hun zaaddoos vol zwarte korreltjes die er in de wind uitslingeren. In bloei zijn die zaaddozen zacht en zitten ze als ballonnetjes onder de bloem. Aan die ballonnetjes danken koekoeksbloemen hun familienaam: silene. De Griekse Silenus, vader van de silenen, had een dikke pens en dronk veel en lag vaak zijn roes uit te buiken.
De buikjes oftewel zaaddozen van koekoeksbloemen zijn een handig holletje voor oorwormen en andere insecten. Dagkoekoeksbloemen zijn zeer geliefd bij spuugbeestjes. In elke klodder spuug huist een schuimcicade. Ooit dachten mensen dat die klodders uitgespuugd waren door koekoeken. Mensen denken wat af, de zotste dingen soms.
Dagkoekoeksbloemen zijn in trek bij vlinders, vooral bij nachtvlinders. Dat geldt nog veel meer voor avondkoekoeksbloemen, die eruitzien als dagkoekoeksbloemen met witte bloemen. Avondkoekoeksbloem maken overdag een verlept indruk, maar laten ’s avonds hun bloemen opbloeien. Dan geuren ze ook sterker.
Dag- en avondkoekoeksbloemen zijn even echt, maar een andere bloem uit de anjerfamilie heet echte koekoeksbloem. Die was tot voor kort zeer algemeen, vooral op vochtige hooilanden. Maar met het verdwijnen van vochtige hooilanden is de bloem zomaar aardig zeldzaam geworden.
