Paardebloem, boterbloem, reigersbek, grijskruid, knoopkruid, duizendblad, witte dovenetel, dag- en avond koekoeksbloem, kamille, boerenwormkruid, jakobskruiskruid, harig knopkruid en stinkende gouwe – we kwamen heel wat wilde bloemen tegen tijdens een tweedaagse veldtocht door de Achterhoek. Er bloeit nog van alles, niet altijd in groten getale, maar toch, het bloeit. Pas als de nachtvorst toeslaat, is het afgelopen. Hoewel sommige bloemen het ook dan kunnen volhouden, madeliefjes bijvoorbeeld.

Boerenwormkruid heeft eigele bloemen en donkergroene bladeren. De bladeren richten zich naar de zon, de bloemen blijven lang geel. Het zijn composieten, samengestelde bloemen die eruitzien als knopjes, de straalbloempjes ontbreken. Straalbloempjes zijn de smalle bloemblaadjes die van een bloem een zonnetje maken, zoals kamille, goudsbloem en jakobskruiskruid die hebben. De laatste soort mist de straalbloempjes trouwens ook wel ’ns, vooral langs de kust. De bloemen van die duinvariant lijken op boerenwormkruid.

Boerenwormkruid dankt zijn naam aan het gebruik ervan. De plant zou een ontwormingsmiddel zijn, omdat het thujon bevat. Dat is giftig, dus mocht u wormen hebben, ga dan thuis niet zomaar aan boerenwormkruid lurken. De planten zijn niet alleen voor wormen, maar ook voor insecten afschrikwekkend. In de moestuin kan boerenwormkruid wortelviegen op afstand houden. De planten werden vaak bij de keukendeur gezaaid omdat mieren ervoor terugdeinzen. Ook was de plant in gebruik als conserveringsmiddel. Een lijk bleef langer houdbaar op een bed van boerenwormkruid. Alle insectenwering ten spijt zijn er heel wat micro’s, spanners en andere nachtvlinders verzot op boerenwormkruid. Ook de boerenwormkruidgalmug komt er graag.

Boerenwormkruid groeit in ruige bermen op de zandgronden. De plant kan hoger worden dan een meter en de bloemen vormen knalgele schermen, een fleurig gezicht in de vergrijzende herfst.

(Natuurdagboek Trouw 31 okt. 2013)