Katten op het eiland
Op Schiermonnikoog lopen vijftig verwilderde katten rond, vertellen Chris Smit en Tjitse op de Hoek van de Rijksuniversiteit Groningen in het eilander dorpshuis. Dat blijkt uit foto’s die strategisch opgestelde camera’s maakten, zodra hun bewegingsmelder beweging meldde.
Toeristen nemen hun kat mee naar het eiland. Je kunt er vergif op innemen dat ie net ergens ligt te zonnen, onzichtbaar en doof voor zijn baasjes, als de boot vertrekt. Mensen houden van hun kat, maar niet genoeg om de boot voor te missen.
In de duinen zag ik eens een enorme verwilderde kat, met woeste baard, grijsgroene strepen en een dikke staart. Meestal zien de wildebrassen eruit als huiskatten. De laatste jaren zie ik ze vaker. Misschien omdat er meer zijn of omdat ze minder schuw zijn. Er wordt niet meer op ze gejaagd.
Toen er nog gejaagd werd, waren er zo’n dertig. Nu vijftig, al kunnen het er elf meer of minder zijn. Nog niet de helft van het eiland is door camera’s gekiekt, op de andere helft zullen ook wel katten zijn. Maar niet veel, want het kattigste deel is onderzocht.
De onderzoekers plozen 180 kattendrollen uit en concludeerden dat de katten veel veldmuis, konijn/haas en vogel eten. Verder is er weinig over te zeggen, je zou de katten met zenders en camera’s moeten uitdossen, om te ontdekken wat ze uitspoken, of ze leeuweriken en weidevogels pakken, of vooral muizen, konijnen en fazanten. Over het leven van verwilderde katten is haast niets bekend, laat staan over hun ecologische invloed.
Gezien de vele huiskatten die rond het dorp door de duinen struinen, denk ik dat de honderden eilander huiskatten meer ecologische invloed hebben.