Huismoeders met gebroken hart

Huismoeders met gebroken hart

Huismoeder, © Jeanette Essink

Ze zijn nachtvlinders, maar toen ik door een wildernis van guldenroeden struinde, schrok er een huismoeder wakker en schrikte die huismoeder op. Ze vloog even en dook weer onder in het groen. Wat doet een huismoeder tussen de guldenroeden? Slapen.

Een huismoeder is een grote, bruine nachtuil die op de vlucht verrassend oranjegele achtervleugels laat zien, oranjegeel met een zwarte band. Misschien schrikken vogels daar zo van, dat ze vrijwillig afzien van de dodelijke pik op de huismoeder. Misschien maken huismoeders er indruk mee op soortgenoten. Zowel mannetje als vrouwtje hebben oranjegele achtervleugels. Als ze elkaar daarmee willen imponeren, zouden ze ’s nachts dan kleuren zien? Wel als ze in maanlicht of bij een lamp fladderen. Huismoeders komen op licht af. Het zijn algemene nachtvlinders en als ik ’s avonds buiten zit, zie en hoor ik regelmatig een huismoeder zijn of haar vleugels tegen de lamp stoten en schroeien. Daarom laat ik die lamp meestal maar uit. Het is een aardige bron van waarnemingen maar ook een wrede val voor insecten. Bovendien zie ik door zo’n lamp de vleermuizen niet, die kleurenblind op huismoeders jagen.

Huismoeders hebben een spitse snuit, een wollig nekje en op elke voorvleugel een vlek in de vorm van een hartje. Een omgekeerd hartje met een barst erdoor, een gebroken hart dus.

Tijdens een hittegolf kunnen huismoeders in zomerslaap gaan. Van regen houden ze evenmin. Laatst onweerde en stortregende het verschrikkelijk. De volgende dag vond ik een verfomfaaide huismoeder in de plooien van een opgevouwen tuinstoel en een huismoeder in de plooien van een gordijn in de woonkamer. Ze vlogen de vrijheid in met oranjegele achtervleugels.

DELEN
Reacties zijn gesloten.