De hazelaars bloeien al een paar weken. Prachtig, die geelgroene katjes. Zoveel bloeit er niet en ook de hazelaars zijn nog kaal. Op die katjes na dan! Elzen bloeien ook, en zowel hazelaars als elzen hebben mannelijke bloempjes in de katjes en vrouwelijke bloempjes die uit knopjes op de takken bloeien. De katjes vallen op, ze kunnen langer worden dan tien centimeter. De vrouwelijke bloempjes zijn weliswaar zuurstokroze, maar zo klein, dat ze niet gauw in het oog springen (of vallen of lopen).
Let er dus eens extra op. Als u een hazelaar ziet met een lichtgroene sluier van katjes, inspecteer dan van vlakbij de takken. Ik deed dat laatst met iemand, die stomverbaasd en blij verrast was met de knalroze kleinoodjes erbovenop. Nooit gezien, nooit gedacht.

Met aparte bloemen voor man en vrouw bloeit de hazelaar eenslachtig, zoals dat heet. En omdat mannelijke en vrouwelijke bloemen aan dezelfde boom groeien, is de hazelaar ook eenhuizig.
De roze bloempjes steken als draadjes uit de knop. Die draadjes zijn de stempels. Er zitten meestal drie of meer vrouwelijke bloempjes in één knop. Pas als de hazelaars eind maart zijn uitgebloeid, komt het blad aan de beurt.

Hazelaars kunnen echte bomen worden van zeven meter hoogte. Meestal staan ze in een bosrand, een houtwal of een haag. Hazelnoten zijn in trek bij verschillende soorten muizen en vogels. Muizen knagen de noten open, vogels pikken ze kapot. Boomklevers zijn daar handig in. Soms steken er uitgesnavelde hazelnotendoppen uit de bast van een boom. Dat is dan het werk geweest van een boomklever. Om grip te krijgen klemmen boomklevers de noten eerst vast in kieren in de schors.

(Natuurdagboek Trouw 31 jan. 2014)