Grote witte reigers

Grote witte reigers

Grote zilverreigers op Schiermonnikoog. Foto Koos Dijksterhuis
Grote zilverreigers op Schiermonnikoog. Foto Koos Dijksterhuis

Afgelopen winter (de winter is toch bijna afgelopen?) kreeg ik vrij veel berichten van lezers over grote witte reigers. Dat zijn grote zilverreigers. Ondanks hun tropische imago zijn grote zilverreigers vorstbestendig. Ze kwamen 35 jaar geleden uit het zuiden of oosten aangevlogen en broeden sindsdien in de Oostvaardersplassen. Vandaaruit koloniseerden ze andere gebieden, zoals het Lauwersmeer. Vorig jaar zomer zag ik ze voor het eerst op Schiermonnikoog, bij de Westerplas. Twee waren er. Afgelopen januari zag ik ze er weer, vermoedelijk dezelfde twee, al weet je zoiets pas zeker als je ze individueel kunt herkennen en dat kon ik niet. Voor mij lijken al die grote zilverreigers op elkaar. Voor herkenning zouden kleurringen nodig zijn. Ik denk trouwens ook niet dat ze mij na een half jaar nog herkenden.

Grote zilverreigers zijn niet alleen wintervast, ze zijn ’s winters zelfs in steeds groteren getale in Nederland. Ze zijn nog niet zo algemeen als blauwe reigers, maar ze winnen terrein. Op sommige plekken zijn meer witte dan blauwe reigers. Vorige week zag ik op een weiland in Zuid-Friesland een stuk of vijftien blauwe en 25 grote zilverreigers. Daar hielpen zij de boeren met de bestrijding van wat met gevoel voor dramatiek een muizenplaag wordt genoemd. De reigers vinden het helemaal geen plaag, maar hopen dan ook niet op overheidssubsidie, zij ruimen de veldmuizen zelf op.

Zoveel zilverreigers… In 1979 fietse ik uit Amersfoort naar Lelystadhaven, heen over de Knardijk, terug langs de Oostvaardersdijk, omdat er zilverreigers waren gezien. Dat was me wat. En nu zijn ze overal. Je ziet ze uit de trein en uit de auto. Ja echt, met sommige vogelsoorten gaat het goed in Nederland!

(Natuurdagboek Trouw dinsdag 10 maart 2015)

DELEN

3 gedachten over “Grote witte reigers

  1. Vorige week: een groep van 25 tussen Bevrijdingsbos en Garmerwolde en een collega zag een nog veel grotere groep bij St. Annen een paar dagen eerder. Kortom: geen zeldzaamheid meer.

  2. jazeker, en in de weilanden naast/achter Drielanden zie ik ze ook vaak. Of ze minder schuw worden, weet ik niet. Wel talrijker.

  3. Hoi Koos, ik zie sinds een half jaar ongeveer ook regelmatig zilverreigers tussen Kardinge en Ten Boer. Soms één of twee tegenover het Bevrijdingsbos, soms in de weilanden tussen Garmerwolde en Thesinge. Ze worden ook steeds minder “schuw” is mijn indruk.

Reacties zijn gesloten.

Reacties zijn gesloten.