Op de dag dat ik met vogelonderzoeker Willem van Manen een hol van een specht bezocht, kreeg ik een e-mail van Trouwlezeres Ans van Horssen, waarin zij vroeg welke vogels het voormalige spechtennest in haar tuin hadden gekraakt. ‘Is het een koolmezenpaar?? Ze hebben een ‘mooie blauw/zilvergrijze rug en een gele buik’.  Op de foto’s stond een boomklever. Er zat ook een foto bij van de bonte specht die uit zijn hol koekeloert. Even dacht ik aan een jonge grote bonte specht, maar het was een kleine bonte, een wel heel leuke broedvogel voor in de tuin – veel bijzonderder dan die boomklever.

Eerder die dag stonden Willem van Manen en ik bij een hol, hoog in een beuk, waar vorig jaar zwarte spechten broedden, de mooiste vogels van de wereld. Het spechtenhol bleek inderdaad weer te worden bewoond, al kwam er geen specht tevoorschijn, maar een kleine vogel met een blauwgrijze rug, een lichtoranje buik, een zwarte oogstreep en zwarte snavel. Een boomklever dus. Even later kwam de boomklever aanzetten met een snavel vol snippers schors. Willem vertelde dat boomklevers veel nestmateriaal verzamelen. ‘Als een boomklever het nest verlaat, wapperen zijn vleugels dat materiaal over de eieren heen, zodat die bedekt raken. Dat houdt ze wat warmer en misschien ook verborgen voor indringers, maar als je nesten controleert om eieren te tellen, moet je die snippers even opzij blazen.’ Ik denk me de handeling in. Dat je je op zeven meter hoogte aan een gladde beuk vastklemt en je met één hand de eieren wilt fotograferen of met zaklamp wilt beschijnen om ze tegelijkertijd via een spiegeltje te tellen. Maar dat je eerst ‘even’ door een rietje de snippers uiteen moet blazen…

De boomklever maalt niet om nestcontroles, die neemt na afloop onbekommerd plaats op de eieren. Deze vogel is nog aan het nestelen. Hij zal ongetwijfeld de op spechten gebouwde opening met zelfgemaakte specie vernauwen. Zodat Willem er met zijn camera niet eens meer doorheen komt.

(Natuurdagboek Trouw donderdag 5 april 2018)