De krant voorspelde een hele rij wolkenloze zonnetjes. Dat was nog eens goed getimed, net toen we vorige week naar Schiermonnikoog gingen! Daar bleef het echter zwaarbewolkt en in de noordenwind waren we blij met onze vesten. Brrr!

Op een zandoogje en een atalanta na vliegen er geen dagvlinders rond het huisje. De nachtvlinders houden zich ook verre van de ramen. Alleen een huismoeder overdagt in een donker hoekje. Als ze haar vleugels strekt, worden haar ondervleugels oranje vlaggen.

In de duinen fladderen wel vlinders. Duinvalleien warmen onder de eerste de beste knipoog van de zon snel op en daar bloeien dan de bloemen en fladderen de vlinders en springen de sprinkhanen. Toch zijn het er nog niet zo veel. Een enkel blauwtje, een dikkopje, een paar grasmotten, een kleine vos, een koevinkje, twee sint-jacobsvlinders en een parelmoervlinder.

Dankzij de droogte en het uitblijven van zomerwarmte zijn er geen muggen. We hebben hier op Schier wel eens een muggenplaag gehad, maar nu is er alleen een houtlangpootmug. Dat is een angstaanjagend uitziend monster met oranjerode poten. Hij zit op mijn schoen en is daar niet weg te slaan. Maar hij doet niks. Of is het een zij? Zou kunnen, gezien de punt aan haar kont. Een vrouwtje heeft een legboor, waarmee ze eitjes legt in vermolmd hout. Maar nee, het vrouwtje heeft een veel langere puntkont, en die kan ze nog uitschuiven ook, als een telescoop. En het vrouwtje heeft een rood achterlijf. Dit zal wel het mannetje zijn, houtlangpootmuggenmannetjes zijn zwart met een beetje rood of ze zijn geel.

(Natuurdagboek Trouw 18 juli 2013)