En zie, een wit paard
Dat Sinterklaas op een wit paard trippel-trappelt, spreekt voor bijbelkenners vanzelf. Sint is niet de eerste witte ruiter. In oude westerns vangen revolverhelden op witte paarden boeven op zwarte paarden. The Lone ranger zette die trend. Rond Kerst komen de drie films over the Lord of the Rings weer op televisie en zal de plaatselijke messias Gandalf na zijn wederopstanding gloriëren op een wit paard. Zij allen keken de kunst af van het heilige boek.
In het bijbeldeel Openbaringen (6:2) ziet Johannes een visioen van een wit paard, met daarop de held van het verhaal. “Behold, a white horse”, zingt Johnny Cash Johannes na. Het is een vaak geciteerd bijbelzinnetje; er zijn zelfs hele films en romans naar vernoemd.
Het witte paard van Gandalf heet Shadowfax, Schaduwvacht, en die naam suggereert geen sneeuwwitte vacht. Sinterklaas pakt het nog bescheidener aan en berijdt een schimmel. Een schimmel is geen wit paard, integendeel. Een schimmel heeft een zwarte huid, net als een ijsbeer trouwens. Zwart is warmer. De vacht van een ijsbeer is doorschijnend en lijkt alleen maar wit, die van een schimmel wordt met de jaren geleidelijk witter.
Een paard met een zwarte huid en een gebroken witte vacht zou als symbool van de strijd tegen het racisme kunnen dienen. Al zijn er schimmelpaarden die helemaal wit worden op een zwarte kop na, en die worden moorkoppen genoemd, een ongepaste benaming.
Bij het Engelse plaatsje Uffington is op de krijtrotsen het groen weg geschraapt, zodat de vorm van een gestileerd, galopperend paard uitgespaard blijft. Het is uiteraard een wit paard, want krijtrotsen zijn wit. Met 123 meter lengte is het onherkenbaar als je ernaast staat. Maar vanuit de hemel is het witte paard duidelijk te zien. Het is waarschijnlijk zo’n duizend jaar ouder dan Openbaringen en wordt iedere zeven jaar gewied, opdat het wit blijft. Dat is nog eens een traditie!
(Natuurdagboek Trouw woensdag 5 dec. 2018)