Eksters gooien stenen

Regelmatig halen stenengooiende eksters de pers. Ze maken zich er niet geliefd mee, want een steen kan een buts slaan in het dak van een heilige koe. En eksters zijn niet WA-verzekerd.
Het bord op de foto staat in Den Haag, waar eksters al jaren stenen gooien. Soms worden ze gevangen en verhuisd door boswachters. Boswachters zijn er om de natuur tegen mensen te beschermen, maar lenen zich kennelijk ook voor het omgekeerde. Zelf krijg ik lezersvragen als: hoe jaag ik een steenmarter van de zolder, hoe krijg ik reeën uit mijn tuin, hoe verdelg ik fruitvliegjes…
Mij intrigeert het juist als de rollen eens worden omgedraaid. Ik vraag me af waarom die eksters met stenen gooien. Zouden ze alleen maar mensen willen verjagen? En geparkeerde auto’s? Ze gooien niet zomaar een steen. Ze schijnen bij voorkeur witte kiezelstenen te gooien. Eksters houden van bling-bling. Misschien vinden ze die kiezels mooi. Maar dan zouden ze er hun nest mee versieren, ze gooien geen bling-bling weg.
Of zouden witte stenen associaties oproepen met eieren? Dat ze op een grinddak denken: wauw, duizenden eieren, een feestmaal! En als een ei dan onverteerbaar blijkt, dat ze het dan teleurgesteld weggooien? Het lijkt me sterk. Eksters horen bij de slimste vogels die er zijn. Die weten na een paar keer wel dat zo’n steen niet te vreten is. Maar eksters gaan ermee door, een goochemerd werpt de eerste steen en da andere kijken de kunst af. Er zijn soms tientallen eksters aan het stenengooien.
De rollen omgedraaid: misschien kijken eksters wel verbaasd naar voetballers en vragen ze zich af: ‘waarom rennen mensen achter dat enorme ei aan?’
(Natuurdagboek Trouw 25 feb. 2014)