Kwart voor 7 gaat de wekker. Douchen… Pruttel pruttel pruttel, doet de kraan. Leeg. Ik vang de laatste straaltjes op voor thee en koffie. Radio Noord meldt dat een hoofdleiding lek is. Men zoekt in de weilanden naar ongewoon drassige plekken. Van Paterswolde tot Bedum is de druk van de kraan. Het kan dagen duren. Telefoon: de buurvrouw vraagt of wij ook.., ja wij ook. Weer telefoon: de juf. Geen school vandaag. Op het nieuws hoor ik dat ’s lands grootste kruidenier reeds door het flessenwater heen is. Kwart over 8. Nog eens telefoon: buurman Lucas. Hij wast altijd met regenwater. In een tank onder zijn tuin zit acht kuub, achtduizend liter. Wie wil, krijgt water. Gratis. Zoon haalt een keteltje.

Zelf hebben we een waterloos en stankvrij toilet, het zogenoemde nonolet. Het is nu een ideaal toilet! Zonder doortrekken zitten we niet in de stank. Een kennis mailt dat we daar een slaatje uit kunnen slaan. ‘Wat bied je?’ mail ik terug. Zulke storingen zullen vaker voorkomen, vrees ik. Nu het bij nutsvoorzieningen steeds meer om de centen gaat, wordt er op kosten bespaard. Op onderhoud dus. Radio Noord roept om dat er in onze straat regenwater beschikbaar is. Er komt een man op af, die de hele stad al had rondgereden.

‘Water?’ vraagt hij, als een woestijnstrompelaar, met uitgestoken colafles. Voor zijn vrouw die met vijf kinderen, inclusief baby, dorst lijdt.

Ineens roept de radio dat het lek gevonden en gedicht is. Met een knal spuit het uit de kraan. ‘De eerste uren nog niet drinken, want door het lek kan grondwater binnengedrongen zijn.’ Is ons grondwater dan zo vies?