Ze hadden het wel eens eerder geflikt, maar nu lijken blauwe kiekendieven structureel voor akkers te kiezen. In de provincie Groningen hebben althans twee paartjes met succes in een korenveld gebroed. Eén paar bracht vier jongen groot, het andere liet er twee uitvliegen. Een derde paartje kwam niet verder dan baltsen. Ondertussen kwijnt de soort weg op de Waddeneilanden.

De blauwe kiekendief lijkt het voorbeeld van de grauwe kiekendief te volgen. Die verdween als broedvogel uit de duinen, moerassen en hoogvenen, maar broedt sinds 1990 in akkers. Dertig, veertig paren houden dat vol dankzij nestbescherming en vooral dankzij brede akkerranden waar veldmuizen te vangen zijn. Nestbescherming en akkerranden zijn het resultaat van samenwerking tussen akkerbouwers en de Werkgroep Grauwe Kiekendief. Deze zeer actieve werkgroep beschermt en onderzoekt niet louter grauwe, maar ook blauwe en bruine kiekendieven en andere akkervogels.

Het is mooi dat twee paar blauwe kiekendieven in een akker terecht konden, maar dat de vroegere Nederlandse populatie van tegen de 160 paren is geslonken tot een stuk of dertig, is minder mooi. Het zal misschien komen door het matiger prooiaanbod en het hogere gras in de duinen, waardoor die prooien lastiger te vangen zijn. Ook lastig voor kiekendieven zijn de grote grazers die overal in de natuur worden losgelaten.

Zijn de vogels nou van de Waddeneilanden aan het verhuizen naar akkerland op de wal? Of is er toevallig eens een paartje in een akker beland en hebben hun jongen die voorkeur overgenomen? Eén van de Groninger broedvogels doet het laatste denken. Die blauwe kiek was drie jaar geleden als kuiken geringd in een perceel wintergerst bij Emden.