Vogels kunnen ruiken. Wist u dat of kijkt u daarvan op? Het is al eeuwen bekend. Niet dat vogels een even fijne neus hebben als zoogdieren. De meeste kunnen uitstekend zien en horen, hun reuk is minder ontwikkeld. Toch is het voor stormvogels en albatrossen handig om snel te ontdekken dat ergens op zee een dode vis drijft. Die vogels ruiken dat, hun reukorgaan ligt als een buisje op de snavel. Van gieren is bekend dat ze rottend vlees ruiken. Kiwi’s zijn bijna blind en vangen regenwormen op de geur. Hun neus zit aan de snavelpunt.
Maar ook zangvogels kunnen ruiken. Duitse onderzoekers hebben dat weer eens aangetoond, bij zebravinken. Het tijdschrift Biology Letters publiceerde er vorige week online over. Tobias Krause en Barbara Caspers van de Universiteit van Bielefeld verhuisden kuikens van zebravinken na enkele dagen naar een adoptienest met niet-verwante kuikens. Drie weken later zetten ze de kuikens voor twee nieuwe nesten. Het ene nest rook naar het adoptienest, het andere naar het nest van hun biologische ouders. De kuikens gaven het laatste de voorkeur. Die voorkeur was sterker naarmate er meer broers en zussen hun geur in het nest hadden achtergelaten. Blijkbaar herkennen zebravinken hun familie aan de geur.
Er is ook eens een proef gedaan met zangvogels, die waakzaam werden als ze een kattenlucht te ruiken kregen. En in de zestiende eeuw had een Portugese missionaris in Mozambique in zijn kerk last van honingzuigers, tropische zangvogels die lijken op kolibri’s. De honingzuigers vlogen de kerk binnen, toen hij kaarsen van bijenwas brandde. Ze bleken gek op de was te zijn en kwamen af op de geur van de kaarsen.
Recente reacties