Stervende woelrat, dravende vos

Stervende woelrat, dravende vos

Woelrat juv. Foto Koos Dijksterhuis
Woelrat juv. Foto Koos Dijksterhuis

Met een vriend wandel ik door een natuurgebiedje met wat weilanden bij Halfweg, halfweg Amsterdam en Haarlem. Ingepakt door steden en industrie houdt daar een kleine wildernis en een toefje veeteelt stand, inclusief de onvermijdelijke Hooglanders.

Er is water, er is wei, er is bos, er is struikgewas en er is een dijk, waarvandaan dit alles mooi te overzien is. We kijken naar wadende tureluurs en groenpootruiters, een wegvluchtende oeverloper, kwikstaarten, piepers, groenlingen en kneuen. Daarboven cirkelen buizerds en vanuit zijn schuilplaats koekoekt een koekoek. Even later zien we de koekoek vliegen. Koekoeken hebben een onzichtbaar imago, maar dat ligt meer aan de toeschouwers dan aan de koekoek zelf.

We struinen over smalle, glibberige paadjes tussen hoge, met bramen overwoekerde struiken door: meidoorns, vlieren, lijsterbessen. Het is een geheimzinnige doolhof, een tikje unheimlich. Ineens beweegt er iets en een paar meter voor ons verschijnt een vos. De vos vindt ons vast ook unheimlich en draaft voor ons uit, tot hij kans ziet zijwaarts, tussen de dichte begroeiing door, uit beeld te glippen.

We komen nog een zoogdier tegen, veel kleiner en allerminst op de vlucht, al vindt ie ons ongetwijfeld even unheimlich. Hij heeft meer te duchten van de vos dan van ons. Het is een knaagdier, mollig gebouwd, met een vrij dunne vacht van zwarte haren. Hij is zo groot als een pompelmoes. Aan de zijkant steekt een rattenstaart onder zijn lijf uit. Geen platte staart, het is dus geen jonge muskusrat. Een zwarte rat dan? Nee, die heeft een spitse snuit; dit is een koddig soort cavia. Een woelrat? Is een woelrat zwart? Een jonge woelrat wel, hoor ik later.

De jonge woelrat leeft, maar maakt een afwezige indruk. Zou hij stervende zijn? Misschien heeft ie rattengif gegeten, de stumperd, en schrompelt ie van binnenuit weg. Een marteldood.

Bedrukt verlaten we de unheimliche plaats.

(Natuurdagboek Trouw maandag 25 mei ’20)

DELEN

Eén gedachte over “ Stervende woelrat, dravende vos

  1. Dappere excursie..
    Dacht dat het unheimisch was?
    Maakt het geen grammetje vrolijker…

Reacties zijn gesloten.

Reacties zijn gesloten.