Slaapboom

Slaapboom

Roodborst. Foto Koos Dijksterhuis
Roodborst. Foto Koos Dijksterhuis

Achter het huis ligt een zandige bouwplaats temidden van een stenige woonwijk. Zand en steen en 1 boom, in de tuin. Het is een grote conifeer , een zware jongen wiens kruin tot de derde verdieping van het huis reikt. Ik logeer in dat huis en zie tegen de avond de vogels naar bed gaan. Twee Turkse tortels begeven zich een paar minuten na elkaar in de boom. Ze zijn niet meer te zien. Zo’n boom is een uitstekende schuilplaats. Niet dat er roofvogels zijn. Wel zitten er twee kauwen op de dakgoot. Die overwegen vast een nest onder de dakpannen.

De duiven mogen dan onzichtbaar zijn, ze laten van zich horen. Of hun slaperige gekoer de kauwen lokt, is moeilijk te zeggen. Maar de twee zwarte vogels scheren rakelings over de top van de conifeer, als zij zich bij een zwerm soortgenoten voegen, op weg naar hun gezamenlijke slaapplaats. Mochten de tortels in de conifeer gaan broeden, dan hebben de kauwtjes dat vast snel in de gaten.

Twee pimpelmezen scharrelen de boom in. Eerder op de dag zong er een heggemus bovenin de conifeer. Nu zwijgt hij. Wel zit er een kleine zangvogel in de top. Dat zal hem zijn. Het schemert al, de kleuren worden zwart. Maar door de kijker zie ik het rode borstje. Geen heggemus dus. De roodborst zwijgt. De volgende ochtend zie ik de Turkse tortels de boom één voor één verlaten. Nu zijn er geen kauwen, maar twee andere toeschouwers: eksters. De heggemus zingt, de roodborst hipt over een hekje, de pimpelmezen vertrekken en uit de boom verschijnt een merel. Hij schudt zijn veren en snort weg.

(Natuurdagboek Trouw maandag 16 feb. 2015)

DELEN
Reacties zijn gesloten.